Birgit VermaesenAangezien we gisteren lang gereden hebben, besluiten we om vandaag wat langer te blijven liggen. Echter tevergeefs, tegen de zevenen zijn we al wakker. We worden aan de ontbijttafel goed verwend met allerlei lekkers. De bediening is super vriendelijk. Tegen de tienen zijn we gepakt en gezakt en zitten we alweer op onze moto voor de laatste 150 km. Het beloofd een mooie warme zonnige dag te worden.
Na enkele kilometers met zicht op de bergen, rijden we het departement van de Haute Savoie in. We rijden letterlijk tussen de velden, eerst boomgaarden met lekkere sappige appels en even later tussen de mais. Ondertussen kunnen we genieten van het zicht op de bergtoppen. Het kwik stijgt naar 29 graden, er is letterlijk geen wolkje aan de lucht. In de verte zien we de zonnestralen glinsteren op een meer, we denken het meer van Annecy.
Ergens in een bergdorpje, onder een kerktoren nuttigen we een koffie, en kopen we in een winkeltje uit grootmoeders tijd enkele plaatselijke lekkernijen, zoals kaas en salami voor onze picknick. Na dit intermezzo gaat het richting La Clusaz, waar we in 2014 al eens geweest zijn met de BMW club met de promotietrip. We doen onze eerste col, namelijk de Col de la Colombiere, met een hoogte van 1.618 m. Het is echt genieten van de prachtige uitzichten, en de bochten. Bijna op het einde van de col stoppen we voor onze picknick met zicht op de koeien en de bergen.
Na de middagstop is het nog een goede 50 km tot aan het hotel. De bergen worden ruiger, en in de verte zien we de Mont Blanc met sneeuw op zijn toppen. We naderen Morzine, een gezellig stadje waar het redelijk druk is vanwege een rally. Al de huizen zijn hier prachtig versierd met geraniums. Mooi. Tegen 14u30 draaien we de parking na het hotel op waar we hartelijk worden begroet door vrolijke Antoine. We zijn blijkbaar niet de eersten want de parking staat al redelijk vol. Na ontvangst van de sleutel, installeren we ons op de kamer, nemen we een welverdiende verfrissende douche, en gaan we naar beneden voor de anderen te begroeten. Het is een blij weerzien, veel oude bekenden, maar toch ook weeral enkele nieuwe gezichten, en met die mondmaskers is het moeilijk om mensen te herkennen, en te verstaan.
Na het welkomstwoord van den Bosse, ondertussen zitten we al aan de aperitief, gaan we aan tafel. De buffetten zien er heerlijk uit, en waren ook heel lekker, keuze genoeg, keuze te veel eigenlijk, en de buikjes worden goed rondgegeten. We keuvelen nog even na in de bar, en dan gaan we slapen, morgen wachten de bergen ons op.
