Om 7u30 aan het ontbijt, waar we onze buikjes goed vullen met allerlei lekkers, vooral veel vers fruit. Lekker. Tegen 8u30 staan we al aan de moto, klaar voor vertrek. Vandaag staat de laatste rit op het programma en den Yves heeft ze wat aangepast. Nadat de blauwe vogel getankt heeft, gaan we op weg. We rijden richting Spanje, langs een rivier, dewelke blijkbaar de grens is. Het is hier erg rustig rijden, op leuke baantjes, vlakbij het water. Er is geen kat op de baan.
Na een goede 2u rijden, zitten we terug in Mertola, waar we deze week een aantal keer zijn geweest, met het mooie kasteel op de berg. We nuttigen iets fris op een gezellig terras. Er is best wel veel volk, het is hier nationale feestdag, en dat wordt blijkbaar goed gevierd.

We zetten onze tocht verder, en gelukkig is het grotendeels bewolkt, want het is al warm en de zon schijnt niet eens volop. Via bochtige kronkelende wegen gaat het naar Serpa, een mooi stadje met een mooie ruïne, kerk en idemdito kasteel. De nodige foto’s worden genomen en op het plein aan de kerk nuttigen we onze picknick op een bankje, onder een olijfboom. We krijgen het gezelschap van een klein hagedisje.
Als de buikjes weer gevuld zijn, zetten we weer aan, en plots krijgen we voor een goede 3 kilometer off Road, maar het viel best mee, buiten wat stof . Ondertussen is de zon volop aan het schijnen en is de temperatuur gestegen naar alweer 30 graden. Op een uurtje rijden van het hotel houden we even halt voor iets fris te drinken, het is echt warm. Onderweg zijn we enkele kleine dorpjes gepasseerd waar er overal werd gebarbecued ter ere van de nationale feestdag.

Na de verfrissing volgen de laatste 50 kilometers op Portugese bodem, maar wat voor kilometers. Het waren de mooiste van de ganse reis. We rijden hier helemaal alleen, op bochtige banen, te midden van de natuur. De vergezichten zijn adembenemend. We stoppen voor een selfie met de 3 moto’s. Het is genieten tot de laatste moment. Juist voor we weer aan het hotel aankomen, zien we allerlei zwartgeblakerde bomen, hier heeft er duidelijk een bosbrand geweest, nog niet zo lang geleden. Tegen de vieren zijn we terug in het hotel, en is het tijd voor een verfrissing aan het zwembad.
Als het zonnetje achter de bomen verdwijnt, is het tijd om ons klaar te maken voor de laatste avond. We genieten aan de bar aan het zwembad eerst van een aperitiefje en dan smullen we weer van een heerlijk buffet. We eten veel te veel. Zoals al de ganse week het geval was.
Om 23u begint de silent party, iedereen krijgt een koptelefoon en naargelang het kleurtje heb je een andere dj. Het is hilarisch om te aanschouwen. Tegen middernacht is het tijd om te gaan snurken, morgen moeten we alweer de koffers pakken, en vliegen we naar huis.