Ik word wakker en hoor de regen kletteren tegen de ruiten, daar gaat mijn goed humeur, komt daar nog bij dat ik slecht geslapen heb met mijn blauw oog. We gaan ontbijten, iets later dan normaal, zoals de meesten onder ons, en slechts enkelen starten de motoren. Wij beslissen om pas te vertrekken rond 11u, ze geven namelijk opklaringen na de middag. Zo gezegd, zo gedaan.
We gaan de rit achterste voren rijden. We rijden dus naar het eindpunt, naar Courseulles sur Mer. Ondertussen blijft het maar pijpen stelen gieten, gecombineerd met een strakke wind, als ik me niet vasthou, vlieg ik van de moto. Door het slechte weer stoppen we niet, en rijden we verder langs Juno Beach. We vangen door de regendruppels door een glimp op van de landingstranden. Spijtig van het slechte weer, ik kan geen foto’s nemen. We rijden verder naar Arromanches, en op de parking zien we de motoren staan van 2 bendeleden, die tot de priveclub binnen de bmw-club zijn mogen toetreden. We gaan een cafeetje binnen om ons te warmen aan een kop hete dampende koffie. We drinken er zelfs 2, en het blijft maar gieten. Ik blijf optimistisch en zie af en toe de zon. Als de 2 bendeleden bij ons in net cafeetje komen, beslissen we om door te rijden tot het Amerikaans kerkhof en dan iets te eten en dan terug via de snelste weg naar het hotel.
Het Amerikaans kerkhof ligt in Colleville-sur-Mer. Hier moet je gewoon even stoppen, zoals bij alle andere kerkhoven, zij zijn gesneuveld voor onze vrijheid. Het bezoek is de moeite waard, een beetje pakkend, zeker met de regen. Na deze stop rijden we verder naar Ohama Beach, waar we in een restaurantje smullen van verse oesters, vissoep en gerookte zalm, om duimen en vingers van af te likken. Dit ga ik echt missen. Na dit lekkere feestmaal, ondertussen toch al 16u gepasseerd, rijden we terug naar het hotel, via snelle bochtige wegen. Man, wat was dat. Door de hevige regen van de voorbije dagen, waren sommige beken uit hun oevers getreden, en stonden zelfs straten blank, en wij erdoor met de moto. Nat tot achter onze oren, en we waren al druipnat, tot op ons gat.
In het hotel aangekomen, genieten we van een hete stomende douche, en beginnen we met de haardroger handschoenen en botten te drogen. De chauffage draait overuren. Tegen de zevenen worden we verwacht in de bar waar we mogen genieten van Normandische aperitieven, en daarna worden we bediend met lekkere asperges, kip en een warme appeltaart. Het is weer een avond om niet te vergeten, we hebben weer goed gelachen. Dit gezelschap ga ik missen de volgende dagen….
Na het avondmaal drinken we nog iets in de bar, en ondertussen is er nog een bendelid bijgekomen die morgen mee zal rijden naar Bretagne, het vervolg van deze reis. Ook nu weer, hilariteit alom, we lachen de regen van de voorbije dagen weg.
Vanavond ga ik met een goed gevoel slapen, het was een korte maar leuke trip, spijtig dat we morgen alweer richting Brussel gaan. Nu de koffers nog pakken, een beetje snurken en dan zijn we ribbedebie.