Birgit VermaesenNa een veel te korte nacht, schuiven we aan aan de ontbijttafel. We smullen van al het lekkers en dan maken we ons klaar om te vertrekken. Het beloofd een leuke dag te worden want onze Sven gaat meerijden. Het is een speciaal geval, maar met hem heb je altijd leute en plezier.
Ik doe vandaag mijn verwarmde vest aan, want ze voorspellen veel regen. Echter de kabel is te kort, dus geen verwarmde vest. Ik terug naar de hotelkamer om mij om te kleden, en daar loopt het mis. In alle haast slaagt mijn fototoestel tegen mijn voorhoofd, met als gevolg een bloedende wenkbrauw. Omdat er geen tijd te verliezen was, steek ik een zakdoekje tussen mijn helm en mijn bloedende wenkbrauw, en wij weg. Ondertussen begint het stilletjes te regenen. Na 1,5 u rijden, komen we een charmant dorpje tegen, en stoppen we voor ons dagelijks kopje koffie. Na de koffiestop zetten we onze tocht verder. De Matthias, het piepkuiken van onze compagnie, moet tanken. Natuurlijk in de verste verte geen tankstation te bespeuren. Het is ook harder beginnen regenen. We genieten ondertussen van de verrassende landschappen, ondanks de regen. Plots schiet de voorzitter naar voren, de tijd dringt om een tankstation te vinden. We besluiten om 10 km van de route af te wijken om te kunnen gaan tanken, en dan is de leute er af. Iedereen heeft koud, en het blijft maar regenen. We beslissen om terug te keren naar het hotel.
In het hotel zijn we blijkbaar de enigen die teruggekeerd zijn, we zijn echt mietjes geworden. We kleden ons om en nemen de taxi naar Caen. We moeten veel moeite doen om nog iets te vinden dat open is en ons eten wil geven. Wie zoekt, die vindt. We genieten van een heerlijke pizza. Van de stad Caen zien we niet veel, het regent nog altijd. We besluiten om de bus te nemen terug naar het hotel. We moeten lang wachten, ah ja, het is zondag, maar busje komt zo. Er lopen hier wel rare snuisters rond, doet me een beetje denken aan de mannen die dolen in “Bruxelles-Nord”.
Tegen de zessen zijn we terug in het hotel, waar de direct in de bar een aperitiefje achterover slaan. Daarna is het weer tijd om te eten. We sluiten de avond af met een proeverij. Eerst mogen we proeven van 3 overheerlijke Normandische kazen die je bij ons niet kan vinden, en dan vliegen we in de Calvados. We beginnen met een Pommeau, en sluiten af met een Calvados van 25 jaar oud, lekker, echt lekker.
Het was een avond om te genieten, en in leuk gezelschap. Mijn oog is ondertussen licht opgezwollen en blauw, maar komt wel goed. Het weerbericht voor morgen ziet er ook al niet te goed uit. We zien morgenvroeg wel, maar terug naar huis gaan en niks gezien hebben, zou ik wel zeer spijtig vinden, zeker omdat we dinsdag al terug huiswaarts keren. Misschien in de toekomst enkel nog motoreizen naar de zon ….