Lac Leman – Gruyere

Vannacht zeer slecht geslapen, gisteren iets verkeerd gegeten, en het is me niet bekomen. Dus in plaats van een uitgebreid ontbijt, wordt het eerder een sober ontbijtje. Ook het weer is veel minder dan de voorbije dagen. Alles is grijs en mistig.

Tegen de negenen zitten we op de moto voor 288 km plezier. Via kronkelende wegeltjes rijden we naar een panoramisch uitzicht waar we de nodige tijd nemen voor een fotootje. Van hieruit gaat het naar Evian les bains, aan het Lac Leman, beter gekend als het meer van Genève. Hier nuttigen we een koffie, een dure koffie. Ook hier weer zien we dat de mensen zich van de Corona niet veel aantrekken. We blijven een lange tijd langs het meer rijden, via Le Chateau de Chillon, Montreux en Vevey, 2 mondaine stadjes met mooie en leuke winkels, rijden we naar Gruyere. Ondertussen hebben we ook al onze picknick opgepeuzeld.

Gruyere is niet enkel bekend van de kaas, maar blijkt ook een gezellig historisch stadje te zijn met een prachtig kasteel. Ook hier weer is de koffie bijzonder duur. We zitten in Zwitserland en hier kennen ze duidelijk de prijs. Het weer is niet fameus, amper 15 graden, grijs en bewolkt. We hebben zelfs een extra vest moeten aandoen, niet te doen. Via het nationaal park van Gruyere, “Pays d’Enhaut”, rijden we verder, en het is alweer genieten van de prachtige vergezichten, en de natuur. Ook vandaag doen we een col, de Col de la Croix, 1.778 m, en op het hoogste punt daalt de temperatuur tot amper 9 graden. Het is berekoud, en de weg is slecht, overal putten, we zijn goed dooreengeschud als we in Villars aankomen. Hier sterken we de innerlijke mens nog eens aan.

Na dit intermezzo gaan we weer de moto op. Juist voor we de Franse grens oversteken in Chatel, zien we een flits afgaan. Ik zeg nog, kan geen kwaad want het is langs voor, dus geen nummerplaat. Jaja, enkele minuten later worden we tegengehouden door de Zwitserse gendarmes. En we zijn blijkbaar niet alleen, een deel van de BMW club staat aan de kant. Ook wij hebben prijs, een boete van 100 Zwitserse Franken, en dat valt nog mee, er zijn er bij die 470 Zwitserse Franken moeten betalen. We reden 93 km waar we 80 km mochten rijden. Niet aan te doen, we betalen, en rijden verder, en houden ons echt aan de snelheid op de borden aangeven. Het rare is dat in ons groepje iedereen geflitst is, en dat er slechts 2 moeten betalen, wij als eerste, en de motard die laatste reed. Dit was ook zo in andere groepjes. De miserie is nog niet gedaan vandaag. Op ongeveer 10 km van het hotel, zien we een moto in de gracht liggen, het blijkt 1 van onze tafelgenoten te zijn. Gewoon onderuit gegaan op wat kiezels in het midden van de weg. Een aantal mannen trekken de moto uit de gracht, de moto is beschadigd maar rijdt nog, en de motard is serieus verschoten, en zal morgen goed stijf zijn.

Door al deze oponthouden, komen we pas tegen 19u15 aan in het hotel, als een van de laatsten. We springen in de douche, en gaan dan ene drinken in de bar om al de gebeurtenissen van vandaag door te spoelen. We schuiven de beentjes onder tafel voor een lekker dineetje en sluiten de avond af in de bar met een goed glas. Het was weer een dag om nooit meer te vergeten, een dure dag vooral, maar het allemaal veel erger kunnen zijn. We hebben ons lesje wel geleerd, als we deze week nog naar Zwitserland rijden, zal het braafjes zijn. Slaapwel.