Birgit VermaesenWe genieten voor een laatste keer van een Iers ontbijt : spek, bonen, worstjes en black pudding. Nadat alles naar binnen is gewerkt, laden we de moto en zetten we koers naar de haven Cork, waar de Ferry ons terug naar Roscoff zal brengen. De zon is al volop van de partij als we de motoren starten. Een laatste keer bewonderen we het groene landschap.
Onze eerste stop houden we in Kilmichael, waar we in een oud cafeetje bij een al even oud dametje slurpen van een tas koffie. We houden de klok in de gaten want tegen 14 u moeten we aan de boot staan. Als we Kinsale naderen, is het aan het regenen. Hoe kan het ook anders, Ierland zou Ierland niet zijn zonder een druppel regen. Het is een klein havenstadje waar er veel te volk was zodat we maar direct doorgereden zijn naar Cork. In de haven, waar de anderen ook al hadden postgevat alvorens de haven binnen te rijden, eten we vlug een toast special en een fish and chips. We zijn mooi op tijd aan de boot, maar er moet precies veel volk mee. We moeten een uur wachten alvorens we de boot op kunnen rijden. Gelukkig schijnt de zon al terug. Om 16u zet de kapitein koers naar de Franse haven Roscoff. De zee is zeer woelig, mede omdat we stroomopwaarts varen. Ik voel me allesbehalve goed. In de bar drinken we een aperitief, en gaan dan allemaal samen voor een laatste keer eten. Iedereen gaat vroeg naar bed, morgen om 7u moeten we van de boot.
Om 6u begint de radio in de kajuit te spelen, en even later roepen ze af dat iedereen tegen 6u30 uit zijn kajuit moet. Het doet pijn, zo vroeg uit de veren. Iets voor achten rijden we de boot af. Net buiten de haven wordt er afscheid genomen. Dankjewel Paul en Marc voor het ineen knutselen van deze prachtige reis, ook aan de alle medereizeigers, en zeker aan onze bende voor alle leute voor, tijdens en na de ritten. Tot in den draai !