Birgit VermaesenNa een zalig nachtje, we slapen hier met de raam helemaal open, schuiven we alweer de benen onder tafel voor een heerlijk ontbijt. Het is nog maar 7u30 en de eetzaal zit al goed vol. Het buffet is zoals gisterenavond, rijkelijk en keuze te over.
Tegen de negenen zijn we vertrekkensklaar maar de moto wil niet mee, hij wil niet starten. Gelukkig hebben we onze startkabels mee, en na 5 minuten zijn we weg. Eerst nog tanken, en dan zijn we echt weg. We rijden een mooi stukje door een natuurgebied, richting Spanje. Het is nog redelijk vroeg, en toch al 27 graden. We zitten in Andalusië. Een eerste stop houden we in Cabezas Rubias. Onder een parasol genieten we van iets fris. Na een kort intermezzo rijden we verder, de temperatuur is al gestegen tot 30 graden, het is warm in dat motopak. Het landschap wordt dor, alles ziet bruin van de droogte, en het is stoffig. Je ziet dat het hier al lang niet meer geregend heeft.
Tegen de middag zijn we in Mertola, waar we gaan eten in een plaatselijk restaurantje, waar ze geen andere taal dan het Portugees spreken. Het zit er vol Portugezen, allemaal mannen. Deed me denken aan Griekenland. We smullen er van een heerlijke schotel voor maar 10€. Echt geen geld, en we werden supervriendelijk bediend. Als we weer wegrijden, komen ze ons zelfs uitwuiven. Zalig toch.
Ondertussen is de temperatuur al gestegen naar 32 graden, maar we rijden gezapig verder. Iets verderop zien we een kasteel opduiken. Hier moeten we even stoppen. We laten de moto’s beneden staan, en gaan te voet naar boven, jaja in de warmte. Maar het is de moeite, het kasteel is mooi gerestaureerd en van boven heb je een mooi zicht op de omgeving. De nodige foto’s worden gemaakt uiteraard.
Langs leuke baantjes gaan we weer naar het hotel waar we rond 16u30 toekomen. Het terrein is immens, dus eer we weer aan de kamer zijn, zijn we een half uur verder. Christof gaat verkoelen in het zwembad, ik met een alcohol vrije cocktail naast het zwembad, in het zonnetje. Tegen de zessen verdwijnt het zonnetje achter de bomen en wordt het frisser, dus de mannen gaan in de sauna, en ik ga wandelen, de omgeving verkennen. Het hotel is volledig omringd door een golfterrein, en grenst aan de zee. Zeker de moeite waard om eens rond te lopen.
Na een verfrissende douche, weer aan aperitiefje, het is toch all in, deze keer eentje met alcohol, een ricard, smaakt heerlijk met deze warmte. Daarna schuiven we de benen onder tafel voor het buffet, en deze keer was het helemaal anders dan gisteren. Dat beloofd voor de expansie van de buiken. We smullen van al het lekkers, en we sluiten af met een bordje kaas, en een bord vers fruit.
Moe maar voldaan kruipen we onder de wol. De warmte en het buiten zijn de ganse dag heeft ons afgemat.
