Messalonghi – Nea Kios (Nafplio)

Tegen den achten zijn we wakker, het is hier muisstil, je hoort hier niks, er rijden zelfs geen auto’s. Het ontbijt is sober maar goed. Christof besteld een eitje, en krijgt een reuzeomelet. Had ik al gezegd dat er hier een laadpaal is ? Ook onderweg zien we eigenlijk best veel laadpalen, ahah dat biedt perspectief.

Tegen 9u30 is de moto geladen, en weg zijn we. Het is al 22 graden, maar zeer aangenaam, het voelt niet warm aan, het voelt goed aan. We rijden eerst een stukje langs het water, zalig, en we komen de motard die ook in het hotel verbleef nog eens tegen. Er wordt hartelijk gezwaaid. We moeten het water over, en nemen de Tripoukisbrug, richting Drepano. We blijven het water volgen. In Aigio draaien we weg van het water het centrum in, man man man, wat een drukte. Ze staan hier dubbel geparkeerd, geklaxoneer langs alle kanten. De Grieken trekken zich van niks iets aan. Die hebben duidelijk geen stress.

Genoeg langs het water gereden, tijd om wat bochtjes te nemen, dus duiken we de bergen in via Rozena. Wat mooi, en groen. We houden halt om van het landschap te genieten en wat te drinken. In Evrostina staat plots in het midden van een bocht een prachtig kerkje. Op het bankje voor de kerk zitten 3 katten. We stoppen en stappen af om wat meer te bezichtigen, en direct worden we gevolgd door een kat, die luid miauwend achter ons aan komt lopen. Het is een mager scharminkel, gewond aan zijn pootje. Van hieruit heb je een mooi zicht over de omgeving. Het is vredig. Wij weer verder de bergen in, en we moeten zeggen, de wegen zijn in betere staat dan die van in België. Echt waar. We komen hier wel geen kat tegen, behoudens een kudde geiten. We passeren kleine bergdorpjes waar de tijd is blijven stil staan zoals Steno, Goura en Mosia. In Feneos gaan we even van de moto voor wat foto’s en wat te drinken. Het is al middag maar honger hebben we niet.

We zetten onze rit verder richting Nemea, welbekend van de lekkere wijnen. Het is het ene wijnveld na het andere. Mooi hier, de bergen op de achtergrond. De wegen zijn ook hier in zeer goede staat. In een café gaan we iets drinken, ze zijn niet gehaast om ons te bedienen, wel goedkoop, amai, voor 2 drankjes heb je bij ons nog geen 1 drankje. Nemea is een iets groter dorp, er zijn veel winkeltjes, en cafeetjes, en veel wijnboeren.

We passeren niet enkel wijnvelden, maar ook velden met olijfbomen, appelsienen en citroenen. Er staan overal cactussen met mooie bloemen, en oleanders in alle geuren en kleuren. Zalig.

Tussen de velden door gaat het richting Nafplio, iets meer toeristisch. Ook alweer aan het water. Juist voor de haven staat een mooi torentje, en bovenaan de bergen staat een heuse burcht. Hier is veel volk. We slapen iets buiten Nafplio, in Nea Kios, in het Alexandros Boutiquehotel. Een chique spel. We worden hartelijk begroet door Eleni, die ons nog allerhande tips geeft voor de komende dagen, en waar we moeten eten. We blijven hier 2 nachten. De kamer is ruim, en we hebben een balkon, dus de was kan buiten drogen. Het is 16u en de temperatuur is gestegen naar 28 graden, maar het voelt niet zo warm aan. De gastvrouw vindt dat ik goed Grieks praat en een mooi accent heb, dus toch, ik ga hier blijven hè, en eigenlijk zie ik dat wel zitten.

Na de was gedaan te hebben en zelf een douche te hebben genomen, gaan we op pad. We wandelen door het dorpje en ondanks het een speldenknop groot is, staan er wel 2 mooie kerken. We wandelen richting strand waar er een klein haventje is waar de vissers zich klaar maken om op zee hun netten te gaan uitgooien. Zalig hier aan het water, met zicht op zee en de bergen. We drinken een ouzo op een terras, en daarna gaan we eten, verse vis recht uit het water. Het wemelt hier van de katten, tja, hoe zou dat toch komen. Er is een zwarte bij, precies onze Poemba, dezelfde manieren en al, hij zal hier zijn tweede leven begonnen zijn zeker? Ik kan hem geen ongelijk geven, hier zou ik wel 100 jaar kunnen worden.

Om 21u zijn we terug in de kamer, schrijven we deze blog, bekijkt christof nog eens de route voor morgen, morgen gaan we naar Korinthe, en tegen den tienen is het licht uit. Kalinichta.