Ondanks het formidabele bed heb ik niet goed geslapen, de rest wel. Dus met kleine oogjes schuif ik mee aan het ontbijt. Het is er al een drukke bedoening, er zijn veel zakenmensen en sportmensen. Mannekens wat een keuze, er is voor ieders wat wils, eitjes in alle maten en kleuren, groentjes, fruit, verschillende soorten yoghurt en granen, brood. Met goed gevulde buikjes springen we iets na de negenen op de moto. En belangrijk om te zeggen, de zon is al volop van de partij.
We rijden een klein stukje route van gisteren, en verlaten Oslo. We hebben niet in Oslo zelf gelogeerd maar aan de buitenrand. Het verkeer valt zeer goed mee, en tegen de elven zitten we alweer in de natuur. Ook vandaag is het doel om een “moose” te spotten. We rijden langs een groot meer, we zitten in Sondre Land. We zijn hier precies alleen op de baan, en winkeltjes of cafeetjes vind je hier al helemaal niet. Het is hier zo stil dat je een muis zou kunnen horen lopen. Uiteindelijk vinden we een winkeltje, waar we onze picknick kopen en onze flesjes kunnen inwisselen, jaja hier staat er statiegeld op de plastieken flesjes, dus niet weggooien maar braaf terugbrengen. We rijden op het gemakske verder, gelukkig maar, want even verderop zitten schaapjes te midden van de weg. Die hebben geen schrik, en blijven rustig liggen als we voorbij sjezen. Met zicht op een meer en de schaapjes verorberen we onze picknick, ondertussen is het 23 graden geworden. Zalig gewoon, wie had dat gedacht. Wij alvast niet, met onze warme kleren.
Na de middagstop gaat het richting Lillehammer, waar ooit eens de olympische spelen hebben plaatsgevonden, en waar we een sanitaire stop houden. Ondertussen gaat Christof in de doe het zelf een tube sterke lijm kopen om de tsjoep van de koffer te maken, ja inderdaad, we zijn gevallen en die tsjoep is er afgefloept, niks ergs. Van hieruit gaat het richting Gausdal waar we alweer genieten van de prachtige natuur. Het laatste stukje is het hoogtepunt van de dag, we rijden de Peer Gynt Vegen, een stukje offroad te midden van de natuur. Het is hier muisstil. We passeren de 1123m hoge “Skeikampen”. Hier hebben we een prachtig uitzicht over Rondane, Jotumheimen en Dovrefjell.
Rond 16u30 komen we toe in Gala, een klein en verlaten dorpje met een skistation, maar er ligt geen sneeuw, gelukkig maar. We logeren in het Gala Hoyfjellshotel, ietwat ouderwets, maar proper en degelijk. Na een douche en ons eerste wasje maken we een klein wandelingetje, nog steeds op zoek naar elanden, maar helaas, ook vandaag zien we er geen. Wel hebben we hun pootafdrukken gezien, dus ze zitten hier wel degelijk. Het wandelingetje heeft deugd gedaan, en we smullen alweer van een heerlijk buffet waar de zalm zeker niet mag ontbreken. Deze is toch beter dan diegene die we kopen in den Delhaize. In tussentijd droppen ze hier een bus van de blauwe vogel, toch wel geen Belgen zeker, en bus Chinezen. Man toch, wat een gekwebbel. Om de dag af te sluiten besluiten we om toch nog eens te gaan piepen of we een elanden zien, maar waarschijnlijk liggen ze al te slapen, want weer zien we er geen. Aangezien het morgen een zware rit zal worden, besluiten we om ook maar vroeg onder de wol te kruipen.
There is 1 comment
Zo te zien al mooie plaatsjeso ontdekt – geniet van jullie reis 📷😎👍