Les Eyzies de Tayac – Donzenac

Na een heerlijke nachtrust in een zeer comfortabel bed, smullen we een laatste keer van het lekkere ontbijt bij Jan en Ruud. Na het afrekenen, wordt de moto geladen, nemen we afscheid van enkele andere hotelgasten die we ondertussen al goed kennen, en natuurlijk van Jan en Ruud. Zij vonden ons superleuk, en wij hen, en nog belangrijker, wij mogen volgend jaar terugkomen, en dat gaan we zeker doen. Le Cro Magnon is een aanrader op alle vlakken.

Vooraleer we de Dordogne verlaten, gaan we eerst nog de hangende tuinen van Marqueyssac bezoeken. Het is ongeveer een klein half uurtje rijden. Het is de meest bezochte tuin van Aquitanië. De tuinen liggen op hoge kalkkliffen en domineren de vallei van de Dordogne. Er ligt zelfs een kasteel en een kapel op het immense domein. Van op de uitzichtpunten kunnen we 3 andere kastelen zien, Castelnaud, Fayrac en Beynac. Echt prachtig. We lopen hier meer dan 2 u rond, en genieten van de prachtige natuur.

Na de grote wandeling zijn de beentjes gesmeerd, en zetten we de reis verder. Na enige tijd rijden we de vallei van de Correze binnen, onder een stralende zon. Ergens langs de kant van weg, in St Pantaleon de Larche, smikkelen we onze picknick naar binnen. Van hieruit gaat het richting Brive, een grotere stad, en het verkeer neemt toe. Iets voor de vijven arriveren we in Donzenac, onze stek voor de komende dagen. We logeren in een logis, de patron lijkt eerst een norse man te zijn, maar hij ontdooit al snel.

Na een verkwikkende douche is het alweer tijd voor de aperitief. Het is genieten op het terras met een mooi uitzicht over een vallei. We smullen van zalm en foie gras, een stukje Limousin rund en kalf, en spoelen dit alles door met een verrukkelijke wijn. Voor een dessert passen we vandaag, de buikjes beginnen lichtjes dikker te worden, en straks geraken we niet meer in ons motopak. Iets voor de tienen liggen we al in onze nest, moe maar voldaan, en uitkijkend naar de ritjes van de komende dagen.