Asse – Le Mont St Michel

Vandaag start onze reis naar Ierland. De moto is reeds geladen sinds gisterenavond, dus we hebben tijd genoeg om rustig te ontbijten, en afscheid te nemen van onze 2 poezebeesten. Het wordt een zware dag, we moeten ongeveer 600 km rijden, waarvan grotendeels op de autostrade. Andere jaren hebben we tegen de eerste reis al veel kilometers in de benen, maar dit jaar hebben we eigenlijk nog geen enkele rit meegereden, gewoon rond de kerktoren hebben we getoerd. Tegen 10u is Jaak bij ons, tijd voor een kleine koffie, en dan zetten we aan richting werk van Els om haar op te pikken. En de weergoden zijn ons goedgezind, de zon is volop van de partij. Gelukkig maar. Met mooi weer kunnen starten is altijd leuk.

Tegen 10u45 zijn we op route, via de ring van Brussel rijden we via Halle naar Mons, om juist voor de middag de grens met Frankrijk over te steken. Frankrijk is mijn land, het voelt een beetje zoals thuiskomen, al die ruimte die je hier hebt, en ook veel minder verkeer. Via Valienciennes rijde we richting Le Havre, nog steeds via de autostrade, en aangezien de zon nog steeds van de partij is, kunnen we zelfs picknicken. Jawel, een pistolet met camenbert! In Le Havre nemen we de “Pont de Normandie”, een prachtige brug over de Seine. 

Met de moto kan je via het fietspad rijden, en dan hoef je geen tol te betalen! Adembenemend mooi is het hier. Ondertussen zitten we in het departement “Calvados”. Eens de brug over, verlaten we de autostrade om de weg verder te zetten langs kleinere banen. We rijden langs de kust, en passeren dorpen zoals Honfleur en Deauville. We vangen een glimp op van de prachtige zandstranden van Normandië. Ondertussen valt er af en toe een druppel uit de hemel, maar het valt mee. Tegen de vijven zijn we in Caen, een iets grotere stad, waar er ook veel verkeer is. Van hieruit zetten we koers richting  Mont St Michel. Het begint harder te regenen, en het wordt gevoelig frisser, we moeten nog een kleine 100 km rijden. En dan plots in de verte zien we de Mont St Michel opduiken, en hoe dichter we naderen, hoe beter het weer wordt. Er worden vele foto’s genomen. Tegen dat we in het hotel zijn, rond 19u30, is de hemel weer helemaal opgeklaard. Een aantal andere Engelandvaarders zijn hier ook. De club boodt dit hotel aan als tussenstop. We logeren in het Hotel Vert, gelegen langs de straat die uitgeeft op de Mont St Michel.

Na een verkwikkende douche, gaan we met zijn allen eten. Het is een aangenaam wederzien met vrienden, en een aangename kennismaking met nieuwe leden. Aangezien we aan de kust zitten, kiezen we voor een zeebaarsfilet met een lekkere Chardonnay. Smullen maar! Er wordt heel wat afgelachen. De pijn die we voelden in onze benen en rug, voelen we al niet meer. De toon is gezet, het wordt een leuke vakantie. Na het avondeten besluiten we toch nog even de Mont St Michel van wat dichterbij te gaan bekijken. Het is mooi verlicht, en levert prachtige foto’s op. Een andere keer zullen we de Mont St Michel zelf gaan bezoeken, hier komen we zeker nog eens terug, het is hier veel te mooi.