Wederom slecht geslapen, om 4u klaarwakker, last van het rechter onderbeen. Nochtans is het een super goed bed. Tegen dat we moeten opstaan, dommel ik weer in. Het onderbeen is minder gezwollen en de rode vlek lijkt kleiner. Het ontbijt maakt veel goed, verse yoghurt, eitjes, lekkere broodjes en charcuterie, koeken, vers fruit, en goede koffie. Meer moet dat niet zijn.
Iets na de negenen zitten we op de moto, we zijn redelijk vroeg weg want het zal bakken en braden worden vandaag, en dat voelen we nu al, de zon schijnt al fel aan de hemel. We rijden richting de stad Perigueux. Onderweg er naartoe is het al genieten van de mooie landschappen. We komen zowaar fazantenkwekerijen tegen. We spotten enkele kastelen. We zien van ver de kathedraal staan, welke het silhouet van de stad vormt. Hier nemen we tijd om even rond te lopen. Het is hier echt gezellig, allerlei winkeltjes met snuisterijen en plaatselijke specialiteiten. Op een leuk terras drinken we een koffie.
Na dit intermezzo rijden we verder, door bossen, velden, af en toe een authentiek dorpje. Iets na de middag komen we aan in Hautefort waar een imposant kasteel staat, hier moeten we zeker eens stoppen, het is trouwens tijd voor de picknick. Ondertussen is het kwik gestegen tot boven de dertig graden. Het is puffen en blazen in dat motorpak. Op een plein achter het kasteel verorberen we onze picknick, en ondertussen genieten we van het mooie uitzicht. Het kasteel heeft tevens een mooi aangelegd landschapspark. Er staan overal sculpturen en beeldhouwwerken van blote madammen, en direct moeten we aan onze Franky denken ☺️.
De tocht gaat verder langs prachtige natuur, bochtige kronkelende wegen, torentjes, kastelen, dorpjes, en ga zo maar verder. In Terrasson parkeren we onze moto op een gezellig pleintje onder een boom en nuttigen we iets fris om wat af te koelen. Van hieruit is het nog ongeveer een dik uur rijden naar het hotel.
Tegen de vijven komen we aan in het hotel, zo goed als gesmolten en nadat de moto veilig en wel in de garage staat, gaan we ons omkleden voor een plons in het zwembad. Het is nodig, mijn rechterbeen ziet weer knalrood en is duidelijk dikker dan mijn linkerbeen. Het koele water doet deugd en zeker het fris plaatselijk biertje.
Na de verkoeling, springen we onder de douche, en genieten we op het terras van een plaatselijke gin tonic, niet te versmaden. Daarna schuiven we aan tafel voor een foie gras, gevolgd door een entrecote en dit alles spoelen we door met een heerlijke rode wijn uit Bergerac, hier niet ver vandaan.
Aangezien mijn voet en enkel nu opgezwollen zijn, zullen we maar onder de wol kruipen, hopelijk is het morgen beter, en slaap ik wat meer dan vorige nacht.
