De sfeer zit er van bij het ontbijt al direct goed in, er wordt gelachen met de witte bonen in tomatensaus, de kippers en ga zo maar verder. Al de onderwerpen zijn goed om te lachen. Aangezien het een vlotte en afwisselende route zal worden, doen we het op het gemakske, nog een koffietje, en dan zijn we weg. Het is alweer een prachtige dag.
Ook vandaag weer wil de gps niet mee, de kopman rijdt naar links, en Christof zegt nee, het is naar rechts, en ik zeg, het is naar links want het stond zo in het boekske. Aangezien de kopman verder rijdt, en wij geen route hebben, moeten we volgen. Plots hebben we dan toch weer route, mannekens toch, zouden we die gps’en niet beter buitensmijten en terug met de kaart werken ?
Dit ter zijde was het eerste stuk van de route zeer mooi, vlotte bochtige banen. Onderweg zien we prachtige grote rhododendrons, zo mooi, al die kleuren. Wat me vandaag ook opvalt, is dat de mensen hier zeer vriendelijk zijn, ze gaan spontaan aan de kant staan zodat we met onze bende kunnen passeren, zelfs de politie zwaait naar ons. In een prachtig hotelletje houden we onze eerste koffiestop, echter is de koffie niet te drinken, veel te straf, gelukkig kregen we er een gebakje bij. We moesten het vlug opeten, want ons koekiemonster was mee.
Dan zetten we aan richting Harlech Castle, alweer een prachtig staaltje bouwkunst. Hier worden de nodige foto’s genomen, en wij worden bewonderd door enkele Amerikaanse toeristen. We volgen daarna een poosje de kustlijn, en kunnen we genieten van de mooie vergezichten.
Dan is het tijd om de hoogvlakte aan te vallen. Het eerste haarspeldbochtje omhoog is het beginpunt van een toffe verkenning. Hier zie je enkel landschap, geen huizen, geen auto’s. Zalig om hier te rijden. Her en der lopen er schapen langs het wegeltje waarop we rijden. Ook hier draait het fototoestel overuren. Zo mooi ! Op een gegeven ogenblik zijn we zelfs door water gereden. Machtig gewoon. Als we afdalen rijden we langs groene weilanden vol blauwe boshyacinthen, echt een prachtig blauw tapijt. Ze groeien hier zelfs langs de kant van de weg. We dalen verder af naar Lake Vrynwy, waar we volledig rondrijden. Ook weer prachtig. Als we over de brug rijden zien we in het water een leuk torentje, precies van een kasteel, en rechts is een leuke brasserie waar we smullen van een heerlijke fish and chips, met zicht op het meer en het torentje, en dit alles onder een prachtige blauwe hemel. Hier kunnen we wel uren blijven zitten en genieten. Echt een lunch with a view. Het torentje is niet van een kasteel, maar van de controlekamer van het stuwmeer blijkt later.
Na deze heerlijk middagstop is het tijd voor de laatste fase van de dag, hoogten en laagten wisselen elkaar af tot in Bala. We houden geen stop meer, het is nog ongeveer een uurtje rijden naar het hotel over grotere en pittige kleinere baantjes. Tegen de vieren zijn we terug, we springen in onze normale kleren, en we gaan het stadje waar we logeren te voet verkennen. Het is wel nog een charmant stadje, echter de winkels sluiten hier om 17u. We besluiten om al een klein aperitiefje te nuttigen. Daarna is het tijd voor de wasbeurt, en een echte goede apero. Het is hier geen apres-ski, maar apres-moto.
Dan is het alweer tijd voor het avondeten, en napraten doen we zoals gewoonlijk in de bar. Het is nog maar iets na 21u, en iedereen gaat al slapen, behalve onze bende natuurlijk, hoe kan het ook anders. Tegen 22u gaan we ook naar onze kamer, de zakken moeten weer gemaakt worden want morgen rijden we naar ons derde hotel en staat er 290km op het programma. De tijd vliegt weer veel te vlug voorbij…
