Inverness – Stonehaven

Na alweer een verrukkelijk ontbijt, nemen we afscheid van Gerard en Margarite, en trekken we richting oosten. De weergoden zijn ons goedgezind, ondanks het onheilspellende weerbericht. Ook hier vergissen de weermannen zich blijkbaar. 

We zien het landschap veranderen; we laten de prachtige Highlands achter ons, en we glijden nu langs de glooiende heuvels. Onze eerste stop is Brodie Castle, uit de 16de eeuw, en gebouwd op een lapje grond van 70 hectare. Het is de moeite waard op hier eens te stoppen. 

Onze koffiestop nemen we in Forres. Op aanraden van een vrouw op straat, stappen we binnen in een kafeetje dat pas 2 dagen geleden geopend werd. We werden er met de glimlach onthaald. De smeuïge chocoladetaart achter de toog was onweerstaanbaar, maar toch hebben we gepast, dat waren te veel calorieën.

We rijden verder en in Elgin stoppen we voor wat ooit een statige kathedraal was geweest. Er staan enkel nog ruïnes maar ook hier zijn de hoop stenen die achtergebleven zijn, de moeite waard voor een fotoshoot.

Ons dagelijks middagsoepje nemen we in Banff, een havenstadje. De juffrouw die komt opnemen is moeilijk verstaanbaar, ze spreekt Schots 😝

We komen verder nog wat torentjes en mooie bruggen tegen, en rijden verder langs de kustlijn, richting Aberdeen. Dat is een grote stad, veel groter dan Inverness. Naast de haven heb je er ook leuke winkeltjes. In een plaatselijke pub nemen we een aperitiefje ( we hadden dat verdiend, zeker omdat de Willy zijn caracole serieus gekrompen was door de koude, want dat is het hier wel). Aan de chauffage werd een goede draai gegeven, ik denk dat ze daar nu aan het zweten zijn. Eens terug  op temperatuur, rijden we naar Stonehaven, onze eindstop waar we 2 nachten gaan blijven. We logeren er in The Chapel of Barras Farm, bij David en Michelle. Ook hier weer een hartelijk onthaal. De man boert en de vrouw doet de logies.

De man des huizes stelt voor om ons, na een hete douche, te brengen naar een tof restaurantje, Creel Inn. Ze serveren er fresh seafood. En ik kan zeggen het was om duimen en vingers af te likken, zo lekker! Op de bierkartel staat Heverlee; aan de serveuse vragen we of het Belgisch bier is, en deze zegt nee, het wordt gemaakt bij Tennent’s. Een soort van Schots bier. Wat blijkt er nu toch wel niet op het bierglas te staan? Juist, Belgian beer 😉

Onderweg naar het restaurant wil David ons iets laten zien. We gaan off road met zijn 4×4, en plots zien we een soort van iglo’s waar mama-varkens zitten met hun biggetjes. Dit is het ontbijt voor morgen grapt de man des huizes, maar ik denk het niet, ze serveren hier haggis, dus misschien kunnen we dat eens proberen.