We zijn vroeg uit de veren, en tegen den achten zitten we aan de ontbijttafel. De Griekse mannen die gisterenavond zijn toegekomen met hun moto zitten er al. Ze zijn weinig van zeg, toch tegen ons. Voor de rest is er nog geen volk.
Tegen de negenen zitten we op de moto, eerst naar het pleintje want daar is een supermarktje, en op zoek naar de post voor de postkaarten. We kopen ons middagmaal en water maar geen postkantoor te bespeuren. Wij dus weg. Het zonnetje is al volop van de partij, de temperatuur geeft al 25 graden. Het is zalig rijden op de bochtige wegen. De uitzichten zijn hier geweldig. We rijden richting Patras, en we komen weer niemand tegen. Hier zitten we tussen de landbouwvelden. Hoe dichter we bij Patras komen, hoe drukker het wordt, alhoewel druk kan je dit niet noemen, maar toch, we zijn dat niet meer gewoon hè. Ondertussen is de temperatuur geklommen naar 30 graden, we smelten in ons motopak. Voor we de Peloponnesos verlaten, stappen we nog even van de moto in Farres om te genieten van al het moois dat we hier mogen beleven hebben. In Patras nemen we weer de mooie brug, richting het vasteland. Peloponnesos, hier komen we zeker nog eens terug, veel te mooi, veel te lekker eten, en de mensen zijn hier super vriendelijk.
Eens terug op het vasteland volgen we de kust. Het landschap, de vegetatie en de huizen zijn hier anders, maar niet minder mooi. Door het zeebriesje daalt de temperatuur tot een goeie 25 graden. We passeren onder andere de bekende badplaats Glyfada. Juist voor Itea parkeren we onze moto net niet in het water, en smullen we van onze lunch, taramasalata, in het zonnetje, met de voetjes in het water. Het is genieten. Ook hier weer geen kat te zien. Als de honger gestild is, zetten we weer aan richting Itea. Amai, hier is het zeer toeristisch, niks voor ons, maar er is hier een postkantoor. We vinden het, en de postkaarten zijn dus onderweg naar België. Benieuwd wanneer deze gaan toekomen.
Ondertussen is de temperatuur weer gestegen naar 30 graden. We zetten koers naar Delfi. De weg er naartoe is heel mooi, weer in de bergen, en ook hier zijn de vergezichten verbluffend mooi. Eens toegekomen in Delfi, bij de archeologische site, wemelt het van de toeristen. Ook om op de site te geraken is het aanschuiven. Aangezien we geladen rijden en dus onze helm en jas niet in de koffers kunnen achterlaten, besluiten we wijselijk om de site niet te bezoeken in deze hitte. We komen terug, zeker weten. Gisteren in Olympia reden we leeg, dus kon de helm en de vest in de koffer. En wegens de drukte kunnen we hier ons gerief ook niet achterlaten aan de ticketshop. We nemen wel wat foto’s van op afstand. We drinken nog iets fris op een terras met een fenomenaal uitzicht over de vallei, en dan zetten we koers verder naar centraal Griekenland.
Het landschap verandert weer, meer rotsachtig, minder groen. We rijden richting Amfissa. Het zijn ook hier leuke bochten, geen korte, maar lange. Ook alweer geen kat op de baan. Het blijft leuk rijden, en mooi. Ofwel zie je grijze rotsen, ofwel zie je groen. We passeren enkele kleinere dorpjes zoals Gravia, Bralos, en Komma. De temperatuur is nog steeds rond de 30 graden. We rijden verder richting Lamia, dat is een grotere stad, waar we langs rijden, niet door. Ze hebben hier grote boulevards, zoals in Brussel, maar hier rijdt geen kat. Via Stavros gaat het dan naar onze stopplaats Loutra Ypatis. We logeren in het hotel Anixis, niet modern, maar comfortabel en zeer vriendelijke uitbaters. We worden verwelkomd door de ouders van de eigenaar, en spreken zo goed als geen Engels, toch trekken we hier aardig onze plan. Er logeert niemand, we mogen onze kamer zelf kiezen.
Na een verkwikkende douche, want dat was wel nodig na vandaag, gaan we op stap in het dorp. Wat opvalt, het staat hier vol hotels, allemaal verlaten en leeg, zelfs vervallen, op enkele na. Raar. Zo veel hotels en eigenlijk is hier niks te beleven, je zit hier op grote afstand van de bezienswaardigheden. We gaan eten bij Oi Mouries, een aanrader volgens tripadvisor. Er lopen 5 honden rond, en een resem katten die allemaal zwanger zijn. Er zitten nog toeristen maar ook Grieken. Eerst drinken we ons dagelijks ouzootje en dan smullen we van een moussaka en giovenitsa, vergezeld van een salade, en tzatzikie natuurlijk, en onze dagelijks Grieks biertjes. Veel beter dan bij den Dimi, zeer smaakvol, en dat voor welgeteld 43 €. We wandelen weer naar het hotel, en bij aankomst krijgen we van de oude vrouw een chocolaatje gemaakt door de kinderen en verse kersen. Hmm zeer lekker, en wat een ontvangst, zo gastvrij.
