Om 6 u zijn we al wakker, enerzijds door het gekwetter van de vogeltjes en het klokkenspel van het prachtige kerkje, was eigenlijk wel een mooie bimbam, en anderzijds door het feit dat we gisteren om 22u al lagen te snurken. We blijven nog even snoozen, maar om 7u staan we toch op. We gaan ontbijten, en worden verwend met heerlijke verse broodjes en kakelverse charcuterie van eigen kweek. Heerlijk.
Rond kwart voor negen zitten we al op de moto, en het gaat richting autostrade waar we na een uurtje al de Oostenrijkse grens oversteken. Het rijdt vlotjes. In Berwang houden we een koffiestop en smullen we van een pretzel. We gaan richting Fernnpas aangezien de passen in de bergen nog gesloten zijn, er ligt nog sneeuw. Op de Fernnpas is er veel vrachtverkeer, het rijdt wel, maar leuk is het niet, en zeker als Christof zegt dat de moto aan lage snelheid zeer wiebelt. We rijden verder richting Innsbruck en aangezien de moto wat raar doet, beslisssen we om naar de bmw motoraddealer te rijden. We worden daar zeer hartelijk ontvangen, en aangezien het middagpauze is, vragen ze om even te wachten, geen probleem, we moeten zelf ook nog onze pistolets opeten.
Rond 12u30 komen ze af, ze spreken hier redelijk goed Engels, dus probleem uitgelegd, kofferbakken er af en de moto moet binnen. De technieker komt hoofdschuddend buiten, problemen. Het voorwiel moet er af, wordt uitgebalanceerd, en dan gaat de brave man een ritje doen. Hij komt terug en zegt dat probleem niet opgelost is, dus achterbak er af, en het achterwiel er ook af en ook uitbalanceren. Weer een proefrit en het is beter. Het probleem is niet helemaal van de baan maar we kunnen de reis verder zetten, gelukkig maar. Toppunt we moeten niks betalen, en ze hebben er met 2 man 1u aan bezig geweest. We kopen ons in de shop een t-shirt en schrijven een positieve review op Google. Tegen 14u zijn we weer op route, en ondertussen is de temperatuur geklommen naar 24 graden. We nemen de Brennerpas en na een dik half uur rijden, zitten we in Italië. We blijven op de autostrade, en zien wijnranken en prachtige bergtoppen. Via Bolzano gaat het richting Trento. Ter hoogte van Vallagarina gaan we van de autostrade en gaat het binnendoor verder, waar we enkele leuke bochtjes meepakken. De uitzichten zijn magnifiek. Er ligt hier ook nog sneeuw, maar het is zalig rijden, hier is letterlijk geen kat op de baan. In de verte vangen we een glimp op van de Lagio di Garda.
We zetten onze tocht verder en stilletjesaan naderen we Verona, het wordt wat drukker, maar rijdt nog wel vlotjes. We slapen niet in Verona zelf, maar iets zuidelijker, in Dossobuono. Iets voor de zevenen arriveren we aan hotel Gattopardo, en we zijn nog niet goed geparkeerd of de receptioniste komt al buiten gelopen. Ook hier alweer worden we zeer hartelijk ontvangen. Ze reserveert zelfs een tafeltje bij de pizzeria om de hoek, bij Paolo, omdat het druk is, het hotel zit vol en ze denkt dat het daar ook druk zal zijn. Tegen de achten gaan we naar ginder, en gelukkig was ons tafeltje gereserveerd want het zat er goed vol, allemaal Italianen, dus dan moet het wel goed zijn. We degusteren een lokaal biertje en smullen van een heerlijke pizza, op het terras, het is hier zalig vertoeven buiten. We sluiten af met een gelato met koffiesmaak en een koffietje, dat was wel straf spul.
Iets later dan gisteren kruipen we onder het dekbed, moe van al de indrukken, maar ook moe van een ganse dag in de buitenlucht te zitten. Morgen rijden we richting Ancona, waar we de ferry moeten nemen naar Griekenland.
