Om 7u zijn we al wakker, en ondanks het vandaag opt gemakske is, staan we toch op, en tegen den achten zitten we al aan de ontbijttafel. Hier is het reeds een drukte van jewelste, veel Chinezen of andere spleetogen. Ook hier weer keuze te over, maar we houden het gezond met eitjes en daarna veel vers fruit.
Iets na de negenen zitten we al op de moto, maar niet voor lang, aangezien 10 kilometer verderop een kasteel te bewonderen valt, in Predjama. Het kasteel is gebouwd tegen een rots, zeer mooi. Gelet op de warme temperaturen gaan we niet naar binnen, maar bewonderen de pracht langs de buitenkant. De nodige foto’s worden genomen. Na een dik half uur zijn we alweer op weg, en ook nu weer is de weg weg na enkele kilometers. We gaan weer offroad. Gelukkig rijden we tussen de bomen in de schaduw. Als de weg weer weg wordt, is het zalig rijden. De baan ligt zeer goed, en de bochten zijn zalig. Geen verkeer, enkel veel motards, wat wil je met al die zalige bochten. We rijden richting de kust en zitten dicht bij Italë (Trieste).
Tegen de middag zijn we in Koper (Capodistria), en de temperatuur geeft meer dan 30 graden aan. Het is puffen. De motohelmen en jassen gaan in de bakken (aangezien we leeg rijden kan dat) en dan verkennen we het stadje. Er is een gezellig plein met imposante gebouwen (Venetiaanse stijl), en in de haven ligt een cruiseschip. De terrasjes in het stadje zitten aardig vol, veel Italianen hier. We nuttigen iets fris onder een boom in een leuk caféetje. We blijven hier bijna 1 uur zitten. Zalig. Na dit intermezzo gaat het richting Piran, maar hier is zo veel volk, en we mogen het stadje niet in, we moeten ons parkeren en dan te voet verder, wat we niet zien zitten met die warmte, dus stoppen we niet. We rijden een stukje terug richting een natuurgebied, maar als we daar toekomen blijkt het gewoon een strand te zijn. Hier krioelt het ook van het volk. We stoppen even om ons fruit op te eten, en dan zijn we weer weg. We rijden naar Izola, een ander kustdorpje. Hier zijn bijna geen buitenlandse toeristen, enkel Sloveense toeristen. Het is er redelijk rustig. De moto’s mogen hier gratis parkeren. We wandelen in het jachthaventje rond, en genieten van de mooi bootjes die er liggen. Gelet op de warme temperaturen en de nabijheid van Italië smullen we van een lekker ijsje.
Als we weer op weg zijn richting hotel, houden we in de buurt van Koper, maar meer in het binnenland nog halt aan een kerkje uit 1475. Het staat op de lijst van het Unesco werelderfgoed, en moest de bewoners beschermen tegen Turkse aanvallen. Het staat op een heuvel en van hieruit hebben we een mooi zicht op de hele omgeving. Op een goede 25 kilometer van het hotel zien we een plaatje met de naam “Lipica”, welgekend van de Lipizaner paarden. Aangezien we nog tijd hebben, het is nog maar 17u, maken we een ommetje naar ginder. In Lipica aangekomen zien we direct de weiden die mooi afgemaakt zijn met een witte houten omheining, maar geen paard te zien. We rijden helemaal tot aan de stoeterij, en daar draaien we. Op de terugweg hebben we geluk, de paarden worden buiten gelaten, en lopen op 1 van de weides naast de weg. We stoppen en bewonderen de prachtige beesten. Natuurlijk worden de nodige foto’s genomen.
Tegen 18u30 rijden we weer de parking op van het hotel. Na een verkwikkende douche, schuiven we beentjes onder tafel voor het laatst avondmaal op Sloveens grondgebied, morgenavond zitten we alweer in Oostenrijk. Vanavond proeven we eens van de Sloveense wijn, en die is lekker. Moe maar voldaan van deze prachtige dag kruipen alweer vroeg onder de wol. Morgen rijden we nog zo goed als de ganse dag op Sloveens grondgebied, maar slapen ’s avonds wel in Oostenrijk.
