Na een heerlijke nachtrust in een zalig bed schuiven we alweer onze benen onder tafel om te smullen van het lekkere ontbijtbuffet, eigenlijk te veel keuze, maar we gaan voor de gezonde dingen. Ook vandaag weer doen we op ons gemak, en tegen 9u30 zijn we op de baan, terwijl het zonnetje ook al van de partij is.
Het eerste stukje rijden we door de fruitbomen in het groen. Wat ons de voorbije dagen is opgevallen is dat de mensen hier allemaal mooie tuinen hebben, met veel bloemen en bomen, fruitbomen en iedereen heeft zelfs een groententuin. Plots is de weg weer weg, en gaan we off-road. Het is een behoorlijk stuk maar het lukt. We zetten onze tocht verder door de velden, en gaan richting Skofja Loka. Ondertussen is het zeer warm. We rijden tot aan het kasteel op de berg, waar we enkele foto’s nemen en genieten van een koffietje in de tuin van het kasteel. Van hieruit heb je een mooi zicht over het stadje. Aangezien het ondertussen weer middag is, kopen we, als we weer beneden in het stadje zijn, onze picknick voor de middag.
We rijden richting Oostenrijk om enkele bergpassen te rijden. Het is zeer mooi hier, en de temperatuur is wat lager, gelukkig maar. Plots staat er een bord “opgepast voor beren”, maar spijtig genoeg hebben wij er geen gezien. In Eisenkappel-Vellach houden we boven op de bergpas halt aan een bankje voor te picknicken. We hebben hier echt een fenomenaal uitzicht. Plots komt er een verdwaalde fietser ons de weg vragen, in het Duits, blijkbaar een Oostenrijker die niet meer wist waar hij zat. Een mens kan niet op zijn gemak eten, want effe later stopt er een Duitse motard. Die kwam van Roemenië en was op weg naar huis, maar hij wou eerst nog wat bergpassen nemen in Oostenrijk. Hij vraagt of onze tocht naar beneden gaat, we zeggen ja, en dan zegt hij doodleuk dat het moeilijk zal worden aangezien beneden de weg weg is door de overstromingen, maar dat het voor ons met onze GSA wel geen probleem zal zijn. Rare snuiter. Als we onze tocht verder zetten, zijn we nog geen 5 minuten aan het rijden of de weg is inderdaad weg, maar het valt nog mee. We kunnen rijden. Als we even later de weg links inslaan, en dan rechts bergop, is de weg nog slechter, de asfalt is veranderd in dikke kiezelstenen. Dat doen we niet en maken rechtsomkeer, en gaan de andere richting uit. Dat wasook geen goed idee. We belanden in een soort weg van kiezels en zand. Christof zegt direct ‘hier rij ik niet door, niet goed voor schouder’. Met veel moeite geraken we gedraaid, maar het is gelukt. We rijden weer helemaal terug naar de grote weg beneden. Als we even verder rijden, zien we de gevolgen van de overstroming, huizen ingezakt, kapotte auto’s, ingestorte bruggen, delen grond die van de berg zijn geschoven en de weg die over grote delen veranderd is in zand en kiezelstenen. Overal staan kranen en zijn werkmannen druk in de weer om alles te herstellen.
Als we dit verwoest deel door zijn, hebben we bijna gans de namiddag off-road gereden, alles zit onder het stof. We rijden weer tussen de hopvelden, richting Zalec, een doprje gekend om zijn bierfontein. We komen hier toe rond 17u, dus tijd voor den aperitief. De bierfontein staat in een park waar je overal info kan terugvinden over de hoppeteelt en in het midden staat een soort van fontein waar je 6 bieren kan proeven (wel te betalen hé). We proeven ze allemaal, en nummer 5 is zelfs groen bier. Toeristen zijn hier niet, we zitten tussen de Slovenen die hier hun weekend komen inzetten (de receptioniste van het hotel had ons deze tip gegeven). Als we alles geproefd hebben, gaat het richting hotel, waar we ons na een goede douche (was nodig om al het stof weg te spoelen) begeven naar het restaurant. We eten op het terras, zalig. Aangezien we hier 4 nachten gebleven zijn, en dus ook 4x in het restaurant gaan eten zijn, krijgen we een afzakkertje van het huis (blijkbaar gebeurt dat niet dat mensen hier meerdere nachten blijven, dat zei ook de receptioniste al bij aankomst). Het was iets lekkers, ik kan niet zeggen wat het was, want ik heb de naam niet verstaan, tja mijn sloveens is niet wat het moet zijn.
Als we afgerekend hebben, is het tijd om de zakken te maken, morgen trekken we verder, richting kust. We zijn benieuwd wat dat gaat geven.
There is 1 comment
Volgende week motocross in roosdaal,als jullie reeds terug zijn, mischien iets voor de GS 🙂 Have fun !