Gisterenavond zijn we als een blok in slaap gevallen, en aangezien we nu enkele dagen in hetzelfde hotel verblijven, doen we het rustig aan. Tegen half negen schuiven we onze voeten onder de ontbijttafel. Man wat een keuze hier, verschillende soorten eitjes, groenten, charcuterie en kaas, yoghurt, granen, fruit en zelf al taart. We gaan voor de eitjes met zalm, verse groentjes en sluiten af met heerlijk vers fruit. Dit alles op het terras in het zonnetje. We blijven hier bijna een uur zitten, dus zijn pas op route tegen den tienen.
Als we het hotel verlaten, rijden we door de hopvelden, overal waar je zien kan, zie je hoppevelden. Hier wordt wat bier gebrouwen zo te zien. Het is rustig op de baan. We gaan richting Rogla, in de bergen, en genieten in het bergop rijden van de mooie vergezichten. Het is hier een skigebied. Op een terras in het zonnetje genieten we van een koffietje, met zicht op de skiliften, en de mooie bergen. Het is hier redelijk fris ondanks de zon reeds hoog aan de hemel staat. Als we de bergpas weer naar beneden rijden, is plots de weg weg, ja inderdaad, de asfalstweg is veranderd in kiezelsteentjes. Gelukkig kan Christof de moto recht houden, wat geen sinecure is op de kiezelsteentjes. Eens beneden gaat het richting Maribor. Maribor is een studentenstad, waar we door rijden, en genieten van de mooie gebouwen met duidelijk een Oostenrijkse invloed, maar stoppen doen we hier niet. Ergens onderweg in een winkeltje kopen we onze picknick, welke we opsmullen in Sveta Trojica v Slovenskih Goricah, met zicht op een prachtige kerk. We zitten in de schaduw want anders smelten we weg.
Na de middagstop gaat het richting grens Kroatië, maar we steken de grens niet over. We zitten hier nu duidelijk in de wijnstreek, overal zie je op de bergflanken velden vol wijnranken. We rijden er te midden in. In het dorpje Jeruzalem, jaja u leest het goed, houden we halt om te genieten van al het moois. Via kronkelende wegeltjes gaat het richting Ptuj. We parkeren de moto vooraan de stad, want je mag er niet in met gemotoriseerd vervoer, en gaan te voet de stad verkennen. Het is een gezellige stad, met veel pleintjes met leuke cafeetjes en mooie statige gebouwen. We aanschouwen een aantal kerken, en het kasteel bovenaan de stad. We gaan niet naar boven, het is te warm om in dat motopak naar boven te wandelen. We vinden hier wel postkaarten en postzegels. Om het bezoek af te ronden smullen we van een heerlijk ijsje.
Binnendoor rijden we verder tussen de velden, en in Smarje pri Jelsah stappen we nog even af om op een heuvel een kerk te bekijken, met allerlei kapelletjes langsheen de weg er naartoe. Mooi om te zien. We weg bewandelen we niet want het is nog steeds te warm. Gelukkig kan je van beneden het geheel mooi fotograferen. Het is ondertussen al na de vijven en op de baan is het zeer rustig. Het is echt genieten. De laatse 20 minuten beslissen we om via de autostrade naar het hotel te rijden waar we tegen de zevenen aankomen.
Na een verkwikkende douche gaan we richting restaurant, waar we op het terras een plaatsje uitkiezen. Aangezien we hier in de bierstreek zitten, genieten we van een plaatselijk biertje, en een lekkere pizza. Ze hebben hier een steenoven, en de pizza’s zijn heerlijk. Ze hebben small en large pizza’s, dus ik vraag aan de ober wat het verschil is, en hij zegt dat een small voor mij wel genoeg zal zijn, en hij heeft gelijk. Een pizza small komt overeen met een grote pizza bij ons, man ik moet echt eten om alles op te krijgen. Het is een vriendelijke ober, heeft nog in Antwerpen gewerkt, en ook in Griekenland, maar Nederlands spreekt hij niet, te moeilijk zegt hij ;-), zoals ook wij het Sloveens te moeilijk vinden, we verstaan er niks van, maar de meeste mensen spreken hier wel vloeiend engels.
Het is alweer tijd om onder de wol te kruipen, morgen is het rustdag, wat niet wil zeggen dat we niks gaan doen, nee, we gaan met de moto tot in de hoofdstad om deze te bezoeken, en daarna misschien hier wat rondwandelen aan het hotel en genieten op het terras. Slaapwel.
