Les Eyzies de Tayac – Chaource – Asse

Etappe 1: na een heerlijke nacht in onze luxe kamer, ja we hebben een upgrade gekregen, smullen we van een heerlijk ontbijt. Jan en Ruud zijn al druk in de weer, en als we afrekenen valt het afscheid zwaar. We steken in hun bestand, zeggen ze, en we zijn altijd welkom, zelfs met de auto want ze hebben zelfs een laadpaal. We wensen hen nog veel succes met de Bmw club die volgende week daar gaat logeren, en dan zijn weg, veel later dan gepland eigenlijk, maar ze bleven maar babbelen.

Via Montignac verlaten we de Dordogne, en rijden we de Correze binnen. Een eerste halte is het dorpje Saint-Robert met zijn mooie kerk. De zon is ondertussen al volop van de partij. Het is genieten van de mooie landschappen, vergezichten en de kastelen en kerken die we passeren. In Pompadoer, de stad van het paard, passeren we een heel mooi kasteel. Tegen de middag zijn we in de Limousin, waar het ook heel mooi is. We houden een kleine stop bij La Rigole du Diable, waar er een aantal wandelingen vertrekken bij rotsen. Heel mooi hier. Het is zeer rustig op de baan, we komen alweer geen kat tegen. Ik heb het gevoel dat we hier al gereden hebben vroeger, als we van Andorra kwamen of van de Dordogne. Af en toe stappen we eens af voor wat fris te drinken aangezien de temperatuur ondertussen gestegen is naar maar liefst 31 graden.

Tegen de zessen komen we aan in een grotere stad Auxerre, hier is het wel redelijk druk. Even later zitten we in de Bourgogne als we het dorpje Chablis doorrijden. Het blijft genieten, we rijden nu tussen de wijnranken. We rijden richting Troyes en komen op dezelfde route uit dan als we verleden maandag hier ook reden. Tegen iets voor achten komen we toe in Chaource, in hotel La Caduzia, waar we reeds 2x hebben verbleven. Het is hier goed, en ligt op de route, dus gemakkelijk. Na een goede douche, genieten we op het terras van een glaasje champagne en vullen we onze buikjes met een heerlijke steak met frietjes. Moe maar voldaan kruipen we vandaag vroeg onder de wol. Morgen nog 400 km en we zijn thuis.

Etappe 2: we zijn al vroeg wakker, en tegen den achten zitten we aan de ontbijttafel, helemaal alleen. De rest van de gasten is blijkbaar al weg. Tegen de negenen zijn we klaar om te vertrekken, naar huis. Het is nog een dikke 400 kilometer. We rijden een groot stuk binnendoor, richting de champagnestreek. Het is mooi rijden hier, en rustig, geen kat op de baan. Als we door de champagne rijden, zijn de boeren druk in de weer op hun velden.

In Juniville stappen we nog eens af, voor wat water te drinken, en een pitstop te maken. Via Rethel gaat het naar Rocroi waar we de autostrade opgaan, nog 1,5u en we zijn thuis. Nabij Charleroi is het al redelijk druk, en het is nog maar 14u. Als we de ring van Brussel oprijden, is het file van Vorst tot Groot-Bijgaarden. Lang leve België, het fileland bij uitstek. Ook in Asse staat alles vast. Doodop en blij dat we de file weer doorstaan hebben, zijn we om 16u thuis. De katten kijken niet eens op, die hebben ons niet gemist, die zijn weer goed in de watten gelegd door de buren. Dus bij deze bedankt Ruben, Gert en Liesbeth voor de goede zorgen. Tot de volgende reis!