Tegen den achten worden we wakker, mede door de zonnestralen die door de gordijnen komt piepen. We schuiven de benen onder tafel voor een lekker ontbijt, spek met eieren, vers fruitsap, lekkere koffie en wat mini chocolade koeken, en om toch wat gezond te doen een verse fruitsla. Aangezien we gisteren veel moeite hebben moeten doen om een slaapplek te vinden, bekijkt Christof al eens de route van vandaag, en na ongeveer 400 kilometer zouden we in les Eyzies-de-Tayac moeten zijn, ons wel bekend van 2 jaar geleden. Er is nog plaats in Le Cro Magnon bij Ruud en Jan en zodus boeken we onze overnachting.
Tegen den tienen zitten we op de moto, en de zon is al volop van de partij. Als we Nevers buiten rijden, gaan we eerst nog tanken, en dan zetten we koers richting Moulins langs vlotte banen. Het is zeer rustig, en zijn precies weer alleen op de baan. Na een dik uur rijden komen we aan in Lurcy-Levis, welbekend van Chateau Planckaert. We rijden voorbij de velodroom waar ze gaan fietsen, maar hun kasteel is nergens te bespeuren. Het is hier zeer mooi en rustig. We rijden langs velden waar de boeren naarstig aan het werk zijn, en weilanden waar de kalfjes lustig aan het ronddartelen zijn. Ook enkele middeleeuwse dorpjes passeren de revue zoals Ainay-le-Chateau. Het is echt genieten.
Tegen de middag zijn we in Le Châtelet en is het tijd voor een koffietje op een zonnig terras. Binnen zitten enkele mannen reeds te genieten van een aperitiefje. Ondertussen is de temperatuur gestegen naar 23 graden. Juist onder Gueret houden we onze middagstop, heel eenvoudig, wat water en een granenreep, meer moet dat niet zijn, zeker niet als je smorgens bij het ontbijt je buikje goed hebt gevuld. We zijn hier ongeveer halfweg, en de temperatuur is in stijgende lijn, het is al 25 graden. Na een kort intermezzo zetten we weer aan, en is het genieten van de bochten, de omgeving en de leuke gezellige dorpjes, zoals Peyrat-le-Chateau. Ondertussen zijn we het regionaal park “Millevaches” binnengereden. In Lacelles houden we een korte pitstop en zetten we aan richting de Correze, en rijden we door Treignac en Seilhac. Ondertussen is de temperatuur geklommen naar 31 graden, het is echt te warm in die motokleren. We puffen en zweten, en in Brive, waar we 2 jaar geleden in de Decathlon een achterlicht komen kopen zijn omdat het motorachterlicht niet meer werkte, stoppen we bij de Quick voor een ijsje, en nee niet voor een vettige hamburger. Ondertussen is het ook al tegen de vijven.
Na een verfrissing zetten we tocht verder richting Les Eyzies de Tayac, en tegen de zessen rijden we de parking op van Le Cro Magnon. We zijn nog niet afgestapt als de Jan buiten komt gelopen om ons te verwelkomen en te zeggen dat we direct in de garage moeten parkeren. Wat een welkom. Ze herkennen ons nog van 2 jaar geleden, en zijn blij om ons weer te zien. Dus wij met de moto in de garage, en als we uitgeladen zijn komt ook Ruud ons tegemoet. Het welkom is zeer hartelijk. Ze hebben hier nu ook een laadpaal voor elektrische auto’s, dus we kunnen ook nog komen met onze auto, in het geval we niet meer met de moto zouden rijden. We installeren ons, en dan schuiven we de benen onder tafel voor een lekker aperitiefje, gevolgd door een carpaccio van vlees van de Limousin koe, gevolgd door een heerlijk stukje Magret de canard, en dit alles spoelen we door met een heerlijk flesje wijn uit Bergerac. Als dessert kiezen we voor enkele plaatselijke kazen.
Tegen den elven kruipen we onder wol, moe maar voldaan, we hebben een dikke 400 kilometer gereden. Volgende week dinsdag als we alweer op de terug zijn logeren we hier nog eens, maar eerst gaat het richting Spanje, waar we morgenavond gaan toekomen.
