Het begint stilaan een traditie te worden, elk jaar een weekendje weg met het oud bestuur van de leeuwse badmintonclub en de madammen. Met nieuwjaar hadden we beslist eens richting Duitsland te gaan, dus zo gezegd zo gedaan, 21 april zijn we weg.
Vrijdag: afspraak rond de middag aan het tankstation aire de Tigny, waar wij eerst moeten bijladen, ondertussen genietend van een koffietje in het zonnetje. Als de rest toekomt, zijn we volgeladen, en gaat het richting Eupen voor een middagstop. Eupen, een klein aangenaam stadje, is de ideale plek voor een terras te doen, en aangezien we al na den twaalven zijn, knorren de magen. We kiezen ons een leuk plekje uit, maar na nog geen 5 minuten beginnen werkmannen met een drilboor te boren, weg rust. Drank en eten bestellen was nog een ander paar mouwen, mannekens, na lang wachten komen de borden, het was lekker, en daarmee was het gezegd. De rekening klopte van geen kanten, gelukkig hadden we alles eerst zelf uitgerekend. Dan gaat het richting Monschau, waar we iets buiten het centrum een hotelletje hebben geboekt, Der Hirsch. De kamers zijn comfortabel, proper en ruim. We installeren ons eerst en dan gaan we de buurt te voet verkennnen. We wandelen toch wel een dikke 5 kilometer. Na een welverdiende douche schuiven we de voeten onder tafel. Ook hier loopt het mis, we bestellen een aperitief maar krijgen direct ons voorgerecht. Man man man. Het smaakt, we smullen van heerlijke asperges. Een afzakkertje drinken we nog in de bar en dan duiken we onder de wol.
Zaterdag : we slapen heerlijk, en als we wakker worden, schijnt het zonnetje al volop. We maken ons klaar voor het ontbijt, keuze te over. Als de buikjes goed gevuld zijn, gaat het met de auto richting het oude stadje Monschau. Het is heerlijk toeven hier. We doorkruisen het oude stadsgedeelte, via kleine wegeltjes. We wandelen richting een oude toren, om daarna op een terras iets te drinken, en daarna te eten. Het is hier gezellig druk. We sluiten het bezoek af met een wandeltocht naar de burcht, welke nu dient als jeugdherberg. We genieten boven van de mooie vergezichten. Tegen half vier worden we verwacht aan de railbike, iets verderop het hotel, en eigenlijk op Belgische bodem. Het is een traject van 7 km. We verdelen ons over 2 wagentjes, amai, bergop is het stampen. Ondertussen genieten we van het uitzicht, en de vele narcissen die overal te velde staan. De terugtocht gaat gemakkelijker want dat is bergaf. Terug in het hotel, maken we ons klaar om bij de Italiaan te gaan eten. Dat was ook weer een belevenis op zich. De serveerster had er blijkbaar geen kaas van gegeten. We hebben echt lang moeten wachten op ons voorgerecht, gewoon een schotel met wat charcuterie en kaas. Lekker was het wel. De wijn die we wouden drinken was op, maar de pizza was echt lekker. Gelukkig klopte de rekening. Moe maar voldaan gaan we weer richting hotel, en kruipen we onder de wol.
Zondag: alweer de laatste dag, we schuiven nog eens aan de ontbijttafel aan, maken de koffers, en gaan dan richting Simmerath. Aan de Rursee maken we een mooie wandeling van 5 km in het nationaal park Eifel. Het is hier genieten. Na de wandeling rijden we richting het centrum maar helaas is hier niks te vinden om iets te drinken. Aangezien we redelijk dichtbij België zijn, besluiten we om richting Malmedy te rijden. We stappen een etablissement binnen, voor de ene een ijsje en voor de andere een wafel. Het smaakt. Als we de rekening vragen, staat er een wafel en een drankje te veel op de rekening, weeral fout, wat is me dat toch. Aangezien het ondertussen beginnen regenen is, rijden we richting Leuven, Christine en Geert kennen daar een leuk restaurantje, iets werelds, dus wij daarheen. En inderdaad, het was heel lekker, wel pikant, maar zeker voor herhaling vatbaar en de rekening klopte. Hier nemen we afscheid, iedereen gaat naar huis en wij gaan eerst nog wat bijladen.
Het weekend met het oud bestuur en de madammen was weer dik in orde, kijk al uit naar volgend jaar!
