Om zeven uur zijn we al op, en om 8u30 zitten we al op de moto. Veel te vroeg voor een zondag. We verlaten Sogndal, en rijden richting Solvorn waar we een kleine ferry nemen richting Urnes, om daar nog een staafkerk te bekijken. Het water deint, en ik met mijn zeemansbenen voel me alles behalve goed. Na 20 minuten gaan we aan wal, en rijden we naar omhoog richting de staafkerk. Het is een mooi kerkje, maar de binnenkant laat ik aan mij voorbijgaan. Ik nestel mij op een bankje in het zonnetje en krijg het gezelschap van enkele vogeltjes. Buiten hun getsjilp hoor je hier niks.
We verlaten Urnes, en gaan via Skjolden naar Ardalsvegen, waar we onze lunch laten smaken. De zon is nog steeds van de partij. We rijden weer de Aurlandsfjellet, maar nu in omgekeerde richting. Het is zeer druk, en eigenlijk best wel gevaarlijk met al die campers en bussen op de smalle wegen. In Aurland maken we een koffiestop en op het terras zit het vol met mussen, te wachten op een kruimeltje dat kan vallen. Van hieruit gaat het richting Flam en Voss, waar 2 watervallen onze aandacht krijgen. De eerste zijn de Tvindefossen, welke zeer indrukwekkend zijn, en de tweede zijn de Skjervefossen waarvan het water 100 m naar beneden stort in een lagergelegen meer.
Tegen het einde van de namiddag naderen we de Hardangerfjord. We passeren eerst nog een tunnel met een rondpunt, en rijden over de Hardangerbrug. De Hardangerfjord dringt in noordoostelijke richting over een afstand van 179 km in het binnenland door, en splitst zich in verschillende takken. In de buurt van de kust is de fjord breed en open. Op de licht hellende oevers liggen boomgaarden, weiden en pittoreske dorpjes. Hoe verder de fjord doordringt in het strenge berglandschap, des te smaller hij wordt, en des te woester het landschap.
We eindigen de rit in Lofthus, deze behoort tot de gemeente Ulensvang, in het hart van een streek waar de fruitteelt al sinds de 13 de eeuw bloeit. We logeren in het Ullensvang Hotel Lofthus, amai, chique hoor. Hier is een zwembad, sauna, jacuzzi, en nog veel meer. Na het avondeten, dat mij niet smaakt, gaan we op verkenning. Op de 1ste verdieping is de bar, mannekens, dat zijn eerder aparte salonkamers uit een kasteel. Zo’n prachtige meubels. We wanen ons echte koningen. En wat blijkt, het koningshuis komt hier regelmatig over de vloer. Moe na deze zware dag kruipen we alweer onder ons donsdekentje, morgen kunnen we uitslapen, want het is een niet al te lange rit.
