We worden gewekt door de zonnestralen die door de gordijnen komen piepen. De zon staat al paraat aan de hemel, en het water van de fjord glinstert. We smullen van ons ontbijt, en tegen de tienen zijn we weer op de baan. We rijden door het levendige stadje Sogndal, en eens we buiten de stad zijn, rijden we tussen de fruitbomen. Amai in de lente moet dat hier mooi zijn, al die bloesems. Nu hangen de bomen vol appels, felrood van kleur, tevens zijn er frambozen en aardbeien. In Hella, het nietige veerplaatsje in het hart van de Sognefjord, eindigt de weg. Hier nemen we de ferry richting Vangsnes. Al van in de verte zien we een enorm standbeeld. Als we van de ferry komen, gaan we eerst kijken wat het standbeeld is. Het blijkt een cadeautje van Duitsland te zijn, en beeld een keizer uit. Van hierboven hebben we een prachtig uitzicht over de fjord.
We rijden langs de fjord om daarna terug landinwaarts te rijden. We passeren de Hoppestad Stavkyrkje, gebouwd rond 1130, welke indruk maakt met zijn afschrikwekkende drakenkoppen aan de uiteinden van de dakruimtes. We rijden verder door een prachtig natuurgebied, waarvan het dorpje Vik noemt. Het is hier fenomenaal mooi, en zeer rustig. Even verderop in Voss verorberen we onze lunch, aan het water tussen de bootjes. We gaan verder richting Myrkdalen, met enkele leuke haarspeldbochten, om verder te gaan naar de Maerdylfjord, beschermd door Unesco, een zij-arm van de Aurlandsfjord, de smalste van Noorwegen. Het is omringd door bergen met toppen tot 1800 m hoog, maar de fjord is zelf op sommige plekken niet meer dan 250 m breed.
De zon is nog steeds op afspraak, en de temperatuur is gestegen tot 20 graden, zalig weertje. Via Gudvangen gaat het richting Flam. Het is gelegen aan de Aurlandsfjord en is meer een toeristische plek dan een echt dorp. Stoppen doen we hier niet want er lag een cruiseschip aangemeerd. We gaan verder richting Aurland, en hier heerst een aangename rust, en Laerdal. Onderweg zijn vele haarspeldbochten, schitterende uitkijkpunten over de fjord, en ook in de zomer is het hooggebergte nog bedekt met sneeuw. Gisteren reden we over de pas, vandaag nemen we de 24,5 km lange tunnel. Raar, heel raar want onderweg kleurt de verlichting blauw, precies of je in een iglo rijdt.
In Fodnes nemen we weer de ferry richting Manheller waar we in Kaupanger even afstappen om de staafkerk te bewonderen. Van hieruit gaat het weer richting Sogndal. Tijd voor de koffers te maken, morgen zijn we hier weg. We gaan eten bij de Italiaan, en kruipen vroeg onder de wol. Morgen moeten we om 7u opstaan omdat we nog een uitstap willen maken naar de staafkerk van Urnes. We gaan om 9u al aanschuiven om de ferry van 10u te kunnen nemen, het is blijkbaar maar een kleine ferry, en niet iedereen kan mee.
