Vannacht zeer slecht geslapen, dus nog moe schuiven we aan voor het ontbijt. Het is weer genieten van verse eitjes met spek en zalm, gevolgd door verse fruitsla. De zon is al volop van de partij. Tegen 9u15 zijn we alweer vertrekkensklaar. Eerst rijden we nog eens over de Trollstigen, we kunnen niet anders, veel wegen zijn hier niet, niet dat we dat erg vinden, het is maandag dus hebben we de Trollstigen voor ons alleen. Gelukkig is het zonnetje van de partij, het is amper 6 graden.
We gaan richting Valldal, een vruchtbare vallei, dat zien we aan de vele aarbeiplantjes, en fambrozenstruiken. We steken de Storfjord over met de ferry richting Eisdal, en van hieruit gaat het naar Geiranger. Het natuurwonder Geiranger maakt indruk met zijn steile rotswanden, besneeuwde pieken en prachtige watervallen. Het is Unesco werelderfgoed. We zien een groot cruiseschip toekomen in Geiranger, het is echt spectaculair om te zien hoe zo’n mastodont van een schip aanmeert. We genieten van een heerlijke kop koffie en een brownie op een terras in het zonnetje, met zicht op de fjord. Zalig!
Na dit intermezzo rijden we verder, via haarspeldbochten weer naar omhoog, we zitten op 1000m, ondanks het zonnetje is het koud. Maar oh zo mooi. We maken een ommetje naar Dalsnibba, via enorme kronkelwegeltjes gaat het naar 1500 m hoogte. Het uitzicht bovenaan, over de Geiranger fjord, is adembenemend. Hier genieten we van een heerlijke sandwich op een bankje in het zonnetje met een fantastisch uitzicht. Meer moet dat niet zijn.
We rijden weer naar beneden en voor we afslaan naar Hjelle, rijden we door het Jostedalsbreen Nasjobalparksenter, langs een meer. Hier beneden is de temperatuur toch gestegen naar 16 graden, en met al die dikke lagen die we aanhebben is het warm. De Nordfjord, een van de mooiste Noorse fjorden dringt meer dan 100 km het binnenland in, en eindigt pas aan het begin van Noorwegen grootste gletsjer, Jostedalsbreen. We rijden door Stryn, dit dorp ligt trapsgewijs op de oever van de Nordfjord, meer dan 100 km van de Atlantische oceaan. We maken een ommetje langs Loen, een aangenaam plaatsje met een skilift, zo naar Olden. Ongeveer 23 km ten zuiden van Olden vinden we de gletsjer van Birksdal. Het ijs bovenaan ziet blauw, en en is omgeven door watervallen. De tocht door het dal is eveneens schitterend. Via Loen rijden we terug naar Kjenndal, langs de Lovatnet waar aan het einde de Kjendallsbreen Fjellstove te vinden is, een van de gletsjer armen van de Jostedalsbreen. De tocht er naartoe is adembenemend mooi, en de weg zeer smal. Op het einde moeten we zelfs een stukje off-road rijden, en de laatste 400 m doen we te voet, door een klein bosje met de vreemdste mossen, wel mooi, om te komen tot de voet van de imposante gletsjer, je hoort of ziet niemand, enkel het gekletter van de watervallen klinkt als muziek in de oren. Als je voor de gletsjer staat, voel je je heel klein. Vroeger kwam hij veel verder, maar door de opwarming van de aarde, is hij stilletjes aan het verdwijnen. Blij dat we het toch nog hebben kunnen zien, en van zeer kortbij.
Ondertussen is het al bijna 18u, dus tijd om richting Hjelle te rijden, naar het hotel. We logeren in het Hjelle Hotel, een zeer charmant hotelletje aan het meer van Stryn. De hoteleigenaar is zeer vriendelijk en heet ons van harte welkom, we worden direct aangesproken met onze voornaam. We hebben zicht op het meer, en slapen in een hemelbed. Na een deugddoende douche schuiven we beentjes onder tafel voor een kippensoep, gevolgd door een zalmforel en we sluiten af met een sorbet van vers ijs en fruit. Ondertussen hebben we al een goede 2481 km in de benen, we zijn al aan onze 8ste dag bezig, waarvan 6 op Noorse bodem, en dat voelen we, moe maar tevreden kruipen we in ons hemelbed, om te dromen van trollen, kronkelwegen en zalm.
