Na een zalige nacht, smullen we alweer van een heerlijk ontbijt, keuze te over, en natuurlijk mag de zalm niet ontbreken. Er is tevens vers fruit ter beschikking. Het zonnetje is al volop van de partij, en de berg aan het hotel die gisteren in de wolken stond, is nu helemaal zichtbaar. Tegen 9u30 zijn we klaar om aan ons avontuur te beginnen, het is maar een korte rit, 140 km, maar we gaan wel zo goed als de ganse dag weg zijn. We rijden richting zuiden langsheen de Trollvegen, hier zijn de hoogste loodrechte rotswanden van Europa. Even later duikt het bordje op met Trollstigen, of anders gezegd de Trollweg, met 11 duizelingwekkende haarspeldbochten. Man man man, zo mooi, en onderweg komen we enkele trollen tegen. Deze verbinding, ongeveer 55 km, tussen Andalnes en Valldal behoort tot de beroemdste wegen van Noorwegen. De eerste kilometers zijn relatief onspectaculair en loopt door het groene, diep ingesneden Isterdal. Daarna lijkt een onoverkomelijke rotswand elke uitgang uit het dal af te sluiten. Midden in de rotswand stort de Stigfoss waterval vlak naast de weg 180 m de diepte in. Indrukwekkend! De nodige foto’s worden uiteraard genomen. Het is hier drukker aangezien er zeer veel toeristen komen. Het dal is omgeven door imposante bergen, waar er nog sneeuw op ligt, de Trolltindam (1795m), de Kongen (1614 m) , de Dronningen (1568 m) en de Bispen (1450 m). Volgens een sage waren de puntige bergen lang geleden trollen met grote neuzen, kleine ogen en borstelig haar van mos en wortels. Op weg naar een bruiloftsfeest zouden ze zo lang getreuzeld hebben dat de zon hun verraste en in steen veranderde.
Aan een mooie waterval, iets verderop, genaamd Grudbandsjuvet, genieten we van een heerlijke kop koffie. Nog steeds is het zonnetje van de partij. We rijden verder door het groen, en langs het water. In Stordal genieten we van onze lunch met zicht op een fjord. Ook hier weer is het muisstil, je hoort niks, enkel het water.
We gaan richting Alesund, een toenmalig klein vissersdorpje, nu een stad in art nouveaustijl. Hier meren de grotere cruiseschepen aan waarvan we enkele zien liggen, ook weer indrukwekkend. We logeren in het Thon Hotel, waar we na lang zoeken uiteindelijk toch geraken. Ondertussen is het beginnen regenen, gelukkig enkel de laatste kilometers. Na een warme douche, welke we wel konden gebruiken na deze frisse dag, het was maar 14 graden, duiken we de stad in. Op een plaatselijk marktje kopen we gerookte zalm en salami van rendier en eland voor de picknick van morgen. Een aperitiefje nuttigen we in een gezellige wijnbar. We krijgen een deskundige uitleg, en het moet gezegd worden, ze zijn hier super vriendelijk. Het avondmaal verorberen we in het hotel, met zicht op de haven. De vissoep was verrukkelijk en de plaatselijke lekkernij, klipvis, al evenzeer. Om af te sluiten drinken we nog een theetje in de bar, en dan is het alweer tijd om onder de wol te kruipen, moe maar voldaan.
