Al enkele jaren waren we aan het zeggen dat we eens op weekend moesten gaan met het oud bestuur van de Leeuwse Badmintonclub, maar het kwam er niet van, en dan kwam Corona… . Toen we met oudejaar samen zaten, kwam het onderwerp terug ter sprake, en de Geert had het idee om naar Sedan te gaan omdat hij dacht dat niemand dat kende, helaas, wij waren er al eens gepasseerd met de moto. Zo gezegd zo gedaan, het weekend wordt geboekt. We logeren in het fort zelf.
We spreken af om samen te rijden, en eerst vrijdag nog samen een broodje te eten alvorens richting Sedan af te zakken. Na een kleine 2 u rijden zijn we er. Na het inchecken gaan we de stad verkennen. Wat opvalt is dat er zeer veel kappers zijn, er veel krotwoningen zijn en dat de vastgoedprijzen zeer laag zijn. Tegen de zessen zijn we terug op de kamer, en na een opfrissing duikelen we de bar in voor een heerlijk glas champagne, ah ja, we zitten hier op een uurtje rijden van de champagnestreek. Daarna schuiven we beentjes onder tafel voor een heerlijk driegangenmenu met bijpassende wijnen. Smullen maar. Na een digestiefje gaan we slapen, moe maar voldaan.
Zaterdag na het ontbijt rijden we richting Orval, we zijn niet ver van de Belgische grens. We maken een lange wandeling, welke eindigt in de abdij. In een aanpalend etablissement smullen we van een heerlijke aperitief schotel met kazen en charcuterie en natuurlijk met een Orval. Het smaakt, zeker na zulke boswandeling. Na dit intermezzo rijden we naar Bouillon, waar we een kleine wandeling maken, en tot boven op het fort gaan. Ook hier wordt de innerlijke mens weer gesterkt, en daarna rijden we terug naar het hotel. Na een deugddoende douche, is het alweer tijd voor een glaasje champagne en schuiven we weer aan voor een driegangenmenu. Na 2 digestiefjes is het tijd om te gaan snurken.
Zondag ontbijten we op het gemak, en na het uitchecken gaan we het fort zelf bezoeken, welk echt de moeite waard is. We komen tot de ontdekking dat het hier een ideale schuilplaats zou zijn in tijden van oorlog… . Na een koffie rijden we richting België, naar Rochehaut, een deelgemeente van Bouillon, waar we in het welbekende restaurant met het fenomenale uitzicht over de Semois gaan lunchen. We sluiten ons weekend af met nog een laatste wandeling, amai mijn voeten, het was een avontuurlijke wandeling, maar we hebben het gehaald. We nemen afscheid van elkaar, en na een goede 2 u rijden zijn we weer thuis, de batterijen weer volledig opgeladen.
