Gouffre de Padirac

Het is weer smullen aan de ontbijttafel, ze hebben hier lekker brood, kazen en hespen, man man man, niet te doen. Dat is wat anders dan thuis mijn yoghurt met fruit. Als de buikjes weer gevuld zijn, maken we ons klaar om te vertrekken. Ze geven warm weer, dus vandaag staat er een grotbezoek op het programma.

Er zijn hier verschillende grotten te bezoeken, maar Ruud van Le Cro Magnon had ons aangeraden de “Gouffre de Padirac” te bezoeken. Via kronkelende wegeltjes komen we aan in Padirac. Het is hier druk, we zijn blijkbaar niet alleen die deze grotten willen bezoeken. En we moeten zien wat we zeggen, want er lopen veel Nederlanders rond. Rond 11u15 start ons bezoek, en we doen 431 treden naar beneden. Jaja, 431 treden, amai mijn benen. Het doet raar om zo diep in de aarde te zitten, maar wat te zien krijgen is gewoon fenomenaal. Via trapjes op en trapjes af, vallen we van de ene verbazing in de andere. Er leven ook vleermuizen in de grotten. We moeten zelfs een bootje nemen, onder de grond dus, om van de ene kant naar de andere kant te gaan, en terug. De zichten zijn spectaculair, en af en toe valt er wat water naar beneden van de rotsen. Het water heeft mooie figuren in de rotsen gemaakt. De temperatuur is constant 13 graden, en het water 12 graden. Het water is zeer helder, maar niet drinkbaar. Als het bezoek er op zit, moeten we een aantal treden waar naar boven, maar gelukkig kunnen we halverwege in een lift stappen want mijn tong hangt tot op mijn tenen. Conditie is nul na 2 weken vakantie.

Van hieruit rijden we naar Tauriac waar we aan een meer onze picknick verorberen. Hier is gewoon niemand, het is muisstil, en af en toe horen we een vogeltje sjtilpen. Alles is hier zo mooi en rustig. Ondertussen begint de temperatuur te stijgen. We springen weer op de moto, en via mooie banen, met prachtige vergezichten komen rond de vieren aan in Donziac. De temperatuur is gestegen naar 35 graden volgens de moto. Het is puffen. We lopen wat rond in Donziac, hier is eigenlijk niet veel te zien, behalve katten. Katten zijn we dit verlof nog niet tegengekomen, maar hier wel. Het zijn mooie poezen, en ze miauwen vrolijk naar ons als we ze aaien. Het is tijd voor een terras om wat af te koelen.

Van hieruit is het niet ver naar het hotel waar we logeren, en aangezien we nog tijd hebben, nemen we een plons in het zwembad. Het is geleden van in 2016 dat ik nog eens in een zwembad heb gezeten. Het is echt chillen.

Na de waterpartij is het tijd voor een douche en de aperitief. We smullen weer van heerlijk Limousin vlees. Ondertussen is het duidelijk dat we goed verdikt zijn, alles begint wat te spannen. Dus bij thuiskomst zal het direct sporten worden en terug gezonder eten.