Na een goede nachtrust, eindelijk, schuiven we de benen onder tafel voor een alweer super heerlijk ontbijt. De buikjes worden goed gevuld. We zijn klaar een nieuwe dag. Mijn been ziet er ook al wat beter uit.
Met enige vertraging, de moto wou niet starten, zijn we weg. Ook het zonnetje is van de partij. De eerste bezienswaardigheid vandaag is de Roque Saint Christophe, een bewoonde rotswand vanaf circa 3000 voor Christus, maar nu niet meer hè. Het is echt indrukwekkend. Het is hier tevens zalig rijden, door het groen, en tussen de bomen is het lekker fris. Af en toe komen we prachtige kastelen tegen. Via kleine smalle wegeltjes, rijden we naar les Cabanes du Breuil, een soort van mini Bokrijk. Hier stappen we af, en brengen een bezoek aan aardse dingen uit lang vervlogen tijden.
Ondertussen is de temperatuur gestegen naar 35 graden, en langs een meer vinden we het ideale picknick plaatsje. We verorberen onze lunch, en dan gaan de kleren uit voor een plons in het frisse meer. Na deze verpozing, springen we weer de moto op, en genieten we weer van de landschappen. Juist voor het stadje Domme, doen we een terrasje, maar vriendelijk zijn ze hier niet. Het wordt een korte pitstop en dan rijden we richting Domme. Dit is een van de bastides die je moet gezien hebben. Domme ligt boven op een veilige rots, het schaakbordpatroon van de straten klimt omhoog en buigt soms af om rotsen te omzeilen. Amai zo mooi, echt een charmant stadje. We parkeren de moto onder een boom en gaan foto’s nemen. Wat een uitzicht over de vallei van de Dordogne.
We zetten onze tocht verder, en buiten de natuur, prachtige vergezichten en mooie landschappen komen we ook enkele pareltjes van kastelen tegen, zoals de Chateau de Castelnaud, Chateau des Milandes en de Chateau de Fayrac. De nodige foto’s worden uiteraard gemaakt. Na een laatste stop voor iets fris, rijden we op het gemakske terug naar het hotel waar we tegen de vijven aankomen. Gelet op het warme weer, en aangezien we genoeg tijd hebben, nemen we een plons in het zwembad. Dat zorgt, samen met een plaatselijk biertje, voor de nodige verfrissing.
Na een goede douche is het tijd voor een aperitief, Christof neemt een negrino en ik een blanc de blancs, een soort champagne. Lekker hoor. Daarna worden de buikjes goed gevuld met een tartaar van zalm, gevolgd door een lekker stukje kabeljauw. We spoelen door met een heerlijke wijn uit de streek, die we morgen trouwens gaan proeven op het kasteel zelf. Als dessert nemen we een traditionele dame blanche. Moe van al onze belevenissen en van het warme weer, kruipen we onder de wol, het zal niet lang duren vooraleer we in dromenland zijn.
