Om 7u worden we letterlijk wakker geslagen door het klokkenspel van onder de kerktoren, man wat was dat, dit is veel efficiënter dan een wekker. Wij dus vroeg uit bed, koffer al gepakt, en tegen 8u schuiven we de benen onder tafel voor een lekker ontbijt. We nemen afscheid van een sympathiek Hollands koppel, en tegen 9u zijn we al “en route”.
Het is zalig rijden, we komen geen kat tegen, wel enkele roofvogels die wegfladdderen als ze ons horen aan komen sjezen. Hier is niks, enkel velden, weilanden en bossen, en hier en daar een dorpje waar enkele huizen staan. Ik stel mij dan de vraag wat doen die mensen voor job? Waar halen ze hun eten ? Na ongeveer 1u rijden komen we in Salives, een klein mooi middeleeuws dorpje. De nodige foto’s worden genomen. De zon is ook weer van de partij. Zalig gewoon!
Rond den elven rijden we het departement “Bourgogne” binnen, en de wijnranken trekken meteen onze aandacht. Als we in Beaune arriveren, begint het te druppelen en is de zon verdwenen. Het is hier enorm druk, wat een verschil met deze ochtend. Zeker tussen Beaune en Chalons sur Saône is het opletten geblazen, man toch, we zijn dat ook niet meer gewoon.
Eens Chalon sur Saône voorbij, rijden we weer alleen, is de zon er weer bij en rijden we letterlijk tussen de wijnranken. Het is tijd voor onze picknick. We verpozen even te midden van de wijnranken. Na de middagstop, duiken we het departement “Auvergne” binnen, en is het genieten van de prachtige vergezichten en de natuur. Alles is hier zo groen, zo rustig. We doen zelfs een colletje “Col de Crie” van 622m, en we volgen de “Route de Sapins”. De heerlijke geurende dennenbomen doen ons al aan kerstmis denken. Ondertussen is het wolkendek dichtgetrokken en wordt het onweerachtig. Gelukkig blijft het droog. We volgen de richting van Saint Etienne, en tegen de vijven wordt het drukker op de baan, de fun is er af. Pf al die drukte, we zijn precies terug thuis, dus we verlaten de route en nemen een andere weg, veel rustiger en mooier. We komen na enkele kilometers terug op de route en tegen de zessen, komen we aan in Le Puy en Velay. We zijn in de Loire streek. Tijd voor een hotelletje te zoeken. We komen terecht in een Logis, net buiten het centrum. Man wat een rare snuiter die aan het onthaal staat, gelukkig kan de moto binnen staan en is de kamer proper en ruim.
Na een verkwikkende douche gaan we eten. De figuur die het restaurant runt is al even raar als diene van het onthaal. Waar zijn we nu weer beland? 🙄 De persoon in kwestie is niet van de rapste maar het eten is voortreffelijk en zeker de plaatselijke wijn is niet te versmaden. Om 22u verlaten we als laatsten het restaurant, zoals altijd en overal dus. Moe maar voldaan kruipen we onder de wol, we hebben al ongeveer 1.000 km gereden, en dat voelen we wel, ja ja we worden een dagje ouder hè.
