Na een goede nachtrust, beter als gisteren, starten we met een stevig ontbijt, en ik doe er vandaag als extraatje nog pannenkoeken bij met chocoladesaus. Ik kan er dus weer tegen. We hebben geen haast, alles is op het gemakske, want er staat maar 230km op het programma.
Als we geladen zijn, is het al afscheid nemen van enkelen die vandaag al huiswaarts keren. Het is al warm, het zonnetje schijnt al fel. We rijden eerst door Abergavenny, richting Monmouth en zo naar de Valley of Wye. Het is overal druk verkeer, doet me al aan thuis denken, files, stress. We rijden tot Tintern waar we onze koffiestop houden, en de ruïnes bekijken van Tintern Abbey. Hier worden de nodige foto’s genomen. Enkele mannen in chique oude cabrio’s toeteren naar ons, en wij zwaaien vrolijk terug.
Voor Bristol steken we de rivier over richting Lacock, echt een toeristisch oord, precies Bokrijk, met oude huizen met rieten daken. Hier is veel volk, en aangezien het al na den twaalven is, eten we hier iets kleins. Via kleinere baantjes belanden we in Cain Hill Locks, een houten sluizencomplex. Spijtig genoeg zien we niet veel van de sluizen, maar we kunnen wel genieten van een zwanengezinnetje.
Eens Devizes voorbij gaat het richting Stonehenge. We beslissen niet te stoppen wegens te veel volk en te duur, 19£ per persoon is ons iets te veel van het goede, daar kan je 3 gin tonics mee drinken. Als we iets verder rijden, zien we in de verte ook de stenen, en met wat inzomen kunnen we de stenen ook fotograferen, iedereen content.
Van hieruit gaat het richting Winchester. Hier zijn we al een keer geweest in 2014 tijdens onze eerste Engelandvaardersreis. We rijden door de stad, en kunnen op het gemak de nodige foto’s maken. Stoppen doen we niet aangezien we de befaamde Winchester Cathedral al van binnen en buiten hebben bestudeerd. Hier ligt trouwens Jane Austen begraven.
Tegen de zessen checken we in in het Winchester Holiday Inn hotel, hetzelfde als 5 jaar geleden. Na een douche genieten we van een welverdiende aperitief en schuiven we benen onder tafel voor een laatste avondmaal. Zoals van gewoonte gaan we daarna in de bar, het zijn dus altijd dezelfde die blijven plakken, om te klinken op de voorbije reis. Nu is het tijd om in te pakken, morgen gaan we terug naar Folkestone, en daarna naar huis.
