Wat is er leuker als wakker worden met zicht op een lief eekhoorntje op uw terras?
Na een welverdiende goede nachtrust trekken we de gordijnen open en zien we een klein lief eekhoorntje zitten op ons terras, dat direct de naam “knabbel” krijgt. We springen in onze motokleren en schuiven aan aan de ontbijttafel voor witte bonen in tomatensaus, worst, spek en black pudding. Het zal van doen zijn want onze Sven rijdt mee vandaag. En hij is al in vorm, hij vraagt direct wanneer we vertrekken.

Tegen de negenen zetten we aan, eerst richting postkantoor want er zijn mensen die nog oude ponden hebben liggen en willen deze graag wisselen, en wij willen onze postkaarten op de bus doen. De man van het postkantoor voelt zich in zijn nopjes want er staan 5 vrouwen in de rij voor hem. Na dit intermezzo vertrekken we voor echt, we rijden naar de oostzijde van Snowdonia. Ergens ter hoogte van Lyn Aled nemen we een single track over de hoogvlakte, een weg langs stuwmeren en weilanden met duizenden schaapjes, en nee ik ben niet aan het overdrijven, er is zelfs een schaap dat tussen onze moto’s kwam lopen, en gekke bokkensprongen begon te maken, gewoon zalig. Even later komen we aan in Llandudno, een gezellig kuststadje waar het tijd is voor een koffiepauze en een neuzeke op een leuk terras in het zonnetje met zicht op zee.
Na deze stop rijden we verder langs de kust, hier heb je leuke vergezichten en worden de nodige kiekjes genomen. In een winkeltje kopen we onze picknick, en even later op het hoogste punt smullen we van onze maaltijd met een adembenemend uitzicht met enkele meeuwen als metgezellen. Ondertussen is het lachen en gieren geblazen met de mopje van Sven, de gevatte opmerkingen van Pascal en de guitige streken van Kristof en Christof. Er zijn er maar 2 serieuze bij, en dat is de Luc en de Jos.

Na het middagmaal gaat het richting Conwy, waar we halt houden aan het kasteel voor enkele foto’s, en wij kopen ook een souvenir, ons draakje 😍. Aangezien het zo warm is geworden, drinken we nog iets op een terras, en dan gaat het verder naar Bangor. We blijven de kust volgen tot in Beaumarais, en zo verder naar Llanfairpwllgwyngyllgogerychwyrndrobwylllantysiliogogogoch. Hoe ze dat uitspreken weet ik niet, maar ons is het alvast niet gelukt. Dit is dus de stad met de langste naam. Van hieruit gaat het naar Caernarfon, waar we alweer getrakteerd worden op een prachtig statig kasteel. Op een leuk pleintje genieten we nog van een drankje en dan gaat het richting hotel. Het zijn zeer vlotte banen, soms wel erg smal, maar de moto’s hebben hun stal geroken, en dan zijn ze niet meer te houden …
Het is al 19u als we terug zijn in het hotel, dus op ons gemak aperitieven zit er niet meer in, maar omdat iedereen later binnen was, hebben ze het avondeten wat verlaat zodat we toch nog konden genieten van een aperitiefje want dat hebben we zeker dik verdiend. Na het avondeten zitten we nog gezellig samen in de zetel in de bar, na te genieten van de alweer meer dan geslaagde dag, mooi weer, schitterende route, en zeer aangenaam gezelschap. Ons Svenneke was zeer content dat hij weer met ons mocht meerijden, en wij waren ook blij want met hem erbij is altijd leute en plezier. Moe maar voldaan kruipen we onder de wol, we hebben ook allemaal een mooi kleurtje gekregen, en nee het is niet van de drank, maar van het zonnetje en de gezonde buitenlucht. Slaapwel.