The Cotswolds

Na een zeer goede nachtrust in een nog beter bed, schuiven we aan voor het ontbijt, spek met eieren en witte bonen in tomatensaus, heerlijk gewoon. Het zonnetje is ook al van de partij. Natuurlijk zijn we benieuwd hoe het is gesteld met de achterband van Pascal. Hij had gisteren een platte band door een vijs, en die hij vakkundig heeft hersteld. Alles was nog dik in orde!

Als onze buikjes goed gevuld zijn, springen we op de moto en zijn we weg. Al na enkele minuten krijgen we in het snotje dat er iets niet juist is, we zijn de route achterstevoren aan het rijden. Man man man, wat is dat toch met die gps’en. We keren om, en dan kunnen we genieten van the Cotswolds. Het is een van de meest geliefde landelijke gebieden van Engeland, gesitueerd in het westelijk deel van het land. We vinden hier een prachtige mix van pittoreske dorpjes, honingkleurige cottages, heuvelachtige weilanden en vele wandelpaden. Bij een mooi kerkje met een mysterieuze begraafplaats houden we halt voor wat fotootjes, en prompt komt de pastoor buiten en worden we uitgenodigd in de kerk voor koffie en een koekje.

We krijgen een gans verhaal te horen, onder meer liggen er 2 Belgische piloten begraven die neergehaald zijn in de oorlog. Na ongeveer een uur rijden passeren we Withington en daarna The Slaughters waar we genieten van een heerlijke kop koffie. We wandelen tot aan de watermolen, echt de moeite waard. Iets verderop ligt Bourton-On-The Water, veel te toeristisch, dus hier rijden we gewoon door.

Aangezien het nog steeds mooi weer is, kopen we onze picknick. We zijn juist terug vertrokken op zoek naar een leuk plekje als het wolkendek dicht trekt, en de regen met bakken uit de lucht valt. We besluiten even verder te rijden in de hoop dat het terug beter wordt. Maar het betert niet, dus stoppen we aan de kant van de weg, en eten we onder de bomen. Het is eens iets anders.

We zetten onze tocht verder, en ondertussen is het weer droog. We rijden door een hele batterij aan prachtige dorpjes, Chipping Campden, Snowshill en Blockley. Het fototoestel maakt overuren. Het is hier echt zalig om te rijden, kleine baantjes, mooie huizen met nog mooiere tuinen. We rijden zelfs door het geboortestadje van Shakespeare, namelijk Stratford-upon-Avon. Via Water Park keren we terug naar het hotel, maar plotseling horen we achter ons getoeter, en zien we dat Pascal en Cindy en Kristof niet meer volgen. We keren terug, en zien hen even verderop langs de kant van de weg staan. Pascal zijn achterband heeft het begeven. We kunnen hem terug fixen, en zijn juist op tijd terug in het hotel voor het avondmaal.

Bij een glas wijn en whisky wordt er in de bar nagepraat over de rit, het was een welgevulde dag. Tegen de elven gaat iedereen naar de kamer, er moet weer gepakt worden, morgen trekken we richting Snowdonia.