We worden gewekt door de zonnestralen die door de gordijnen komen piepen, het beloofd een prachtige dag te worden. Na een veel te uitgebreid ontbijt, amai zo veel keuze, springen we op onze moto om te genieten van deze zonovergoten dag.
We rijden door enkele dorpjes, waar de tijd nog is blijven stilstaan, enkel de iets grotere dorpen zien er wat beter uit, en voor de rest rijden we langsheen uitgestrekte velden, akkers en weilanden, zo ver je maar zien kan. Hier is nog veel ruimte, en dat brengt rust. Onze eerste stop is het Kloster Chorin, het ligt op de rand van het uitgestrekte heidegebied Schorfheide, dat op de natuurmonumenten lijst van de Unesco staat. In 1542 werd het klooster opgeheven en raakte het in verval. Wat ons meteen opviel is dat het er krioelde van de muggen.
We rijden verder en komen aan in Niederfinow, waar we in een hotel mogen genieten van een schotel echte DDR-kost op kosten van de club. Het was lekker, het bord bestond uit een worst, hamburger en een aardappelsalade.
Na het verorberen van deze lunch, rijden we naar de scheepslift die iets verderop is gelegen. Het is de oudste scheepslift van Duitsland die nog in gebruik is.
Hier blijven we niet lang, en zetten onze tocht verder, richting Polen. Het eerste wat we tegenkomen is de Polenmarkt Hohenwutzen, een open en overdekte markt, maar hier stoppen we niet. Hier van het zelfde laken en broek, alles in slechte staat. We rijden naar het verste punt van de route, Moryn, en rijden zo naar Stare Lysogorki, dwars door het nationale park, echt de moeite waard, zo mooi qua natuur, enkel de slechte baan verpeste de sfeer. Na deze doortocht gaan we weer richting Duitsland, maar eerst nog een stop voor een ijsje, want het is warm. Via Markische Schweiz, Kagel, Spreehau, Rieplos en Mittenwalde rijden we terug naar ons hotel.
Na een verkwikkende douche mogen we alweer aanschuiven aan een heerlijk buffet, en als verrassing krijgen we nog een extra ijstaart, njammie!
We krijgen ook te horen dat er morgen 2 bussen ons gaan vervoeren naar Berlijn, een gele bus en een blauwe bus. Wie op de gele bus zit, moet maandag ook als eerste vertrekken richting BMW fabriek, en die van de blauwe bus mogen een uurtje later vertrekken. Natuurlijk wil iedereen op de gele bus, want na het bezoek aan de fabriek, is het nog ver rijden naar het hotel waar we moeten overnachten. We zien morgen wel, daar maken we ons niet druk is. We spoelen de dag door in de bar waar we verbroederen met enkele andere Vlaams- Brabanders, tot in de vroege uurtjes op het terras. Het is heerlijk vertoeven buiten, en zeker als het in goed gezelschap is. Ook de gespreksonderwerpen zijn van hoog niveau, we komen te weten waar de erogene zones liggen van bepaalde personen, dat sommigen 2 zwembroeken over elkaar aan doen, enzovoort, we schateren van het lachen, zo’n toffe bende! Met een goed gevoel kruipen we onder de wol, en het duurt niet lang of we zijn in dromenland.