Dag 1: Voor ons is de reis nog niet gedaan. Wij rijden op ons gemak naar huis, we hebben tijd. Samen met enkele andere medereizigers gaan we eerst nog ontbijten in Roscoff, waar ze niet al te rap zijn. Maar het smaakt, en na een tweede maal afscheid nemen, vertrekken we rond 9u. Het is schitterend weer, zonnig en niet al koud. Na 2u rijden krijgen we onze klop, en zetten we de moto aan de kant voor een kop hete straffe koffie. Als we weer wat wakkerder zijn, zetten we voort. Enkele dorpen verderop, in Broons, kopen we bij een bakker en beenhouwer het nodige voor de picknick. We verorberen alles op een bank voor de kerk. Het is genieten in het zonnetje. Iets na de middag arriveren we in St Malo, een prachtig stadje. Het is hier op de koppen lopen, alle terrassen zitten vol, maar toch vinden we nog een plaatsje om ook even te genieten. We rijden verder langs de kust, en in de verte zien we weer Le Mont St Michel opduiken. Aangezien we het nog te vroeg vonden om een hotel te zoeken, rijden we verder. Tegen de vijven hebben we er genoeg van en willen we een hotel binnenstappen, echter volzet. We rijden verder, ook weer geen succes, het hotel sluit zondagavond. Nog geen probleem, we rijden nog wat kilometers, en als we een hotel zien, stoppen we, en helaas, ook hier is het hotel gesloten. We besluiten dan maar om tot in Caen te rijden. Via de gsm boeken we een Ibis hotel juist buiten Caen. We rijden door de prachtige stad Caen, en natuurlijk rijden we enkele keren fout, om uiteindelijk tegen 20u in het hotel aan te komen. We zijn kapot, we hebben bijna 10u op de moto gezeten terwijl dat helemaal niet de bedoeling was. We nuttigen nog een hapje en kruipen onder de wol.
Dag 2: Vandaag slapen we wat langer, zodat we tegen 10u klaar zijn om te vertrekken. We zijn in NormandiĆ«, en genieten van een mengeling van bossen, weilanden en akkers, en hier en daar een monument dat ons de grote oorlog doet herinneren. Dit alles onder een stralende zon! We passeren onder andere Beaumont en Auge waar prachtige landhuizen staan met weelderige tuinen, amai hier zitten we echt in een chique buurt, en in Pont L’Eveque nuttigen we een koffie op een terras. We zetten onze reis verder en in Quillebeuf willen we de overzet nemen over de Seine, echter tevergeefs, het was rond de middag en de kapitein zei doodleuk “ik ga in middagpauze, kom maar terug binnen een uurtje”. Tja, wij kunnen geen uur wachten, dus laten we de gps de route herberekenen en nemen gratis een brug over de Seine. In Fauville en Caux genieten we van onze picknick op een bankje onder een boom vol mussen, die zitten wachten om onze kruimels op te pikken. Na de middag rijden we verder, en in Dieppe, pikken we een terrasje mee, het is zalig in het zonnetje. Als we verder rijden, komen we in het departement PicardiĆ«, meer bepaald in de Baai van de Somme. Man, wat is het hier mooi. Tegen de vijven komen we aan in Saint Valery sur Somme, een pittoresk middeleeuws dorpje. Het eerste hotel is veel te duur voor onze portemonnee. Even verderop vinden we wel iets naar onze normen, Hotel Cap Hornu in Cap Hornu, een gehucht van Saint Valery sur Somme. Nadeel, het restaurant is volzet. Het is crisis zeggen ze dan, amai mijn voeten, maar we hebben geen keuze. We nemen het hotel, en gaan dan te voet, na een verfrissende douche, 4 km te voet langs het strand, naar het stadje. In een restaurant, genieten we van een aperitief op het terras, met Normandische oesters, en daarna smullen we van verse mosselen, die we doorspoelen met, jawel, 3 flessen heerlijke chardonnay. Nee, we drinken niet te veel š¤. Na onze diner gaan we naar het strand in een bar nog proeven van een fles rode wijn. Heerlijk met op de achtergrond de zon die wegzakt in de zee. Romantischer kan niet. En plots zie ik iets, het is geen vis, geen vogel. Als we met het fototoestel inzoomen, blijkt het een zeehond te zijn, inderdaad hier in de baai van de Somme zitten zeehonden. Ik ben dolgelukkig, eindelijk zie ik een dier dat tot mijn verbeelding spreekt, en nee, ik heb niet te veel gedronken want even later duikt er weer een op. En ik heb bewijsmateriaal op foto! Na het soldaat maken van de fles rode wijn, gaan we “vreemd” terug naar het hotel. We lopen zelfs verkeerd. Tja, in het donker lijkt alles zo op elkaar. Het is genoeg geweest voor vandaag. Morgen rijden we de laatste rit, naar huis, maar eerst nog even dromen van mijn zeehond, en van de reis die we zojuist in kannen en kruiken hebben gegoten.
Dag 3: Ondanks de 4 flessen wijn die we gisterenavond soldaat hebben gemaakt, zijn we al vroeg wakker door het gezang van de vogeltjes. Het is heerlijk om zo te mogen ontwaken. In het hotel nuttigen we een lekker ontbijt, en tegen 10u zijn we vertrekkensklaar voor de laatste rit van de reis. Eigenlijk hadden we hier in Cap Hornu nog wel even willen blijven, maar we zijn er niet op voorzien, dus noteren we het adres van het hotel, want hier komen we zeker terug, met of zonder moto. We verlaten de kust, en rijden meer in het binnenland, het Franse binnenland is eveneens om van te smullen, kleine pittoreske dorpjes, en een groene omgeving. Tegen de middag zijn we in Orchies waar we op een bankje voor het stadhuis onze picknick verorberen, het is warm, maar al bij al valt het nog mee. Van hieruit zetten we koers richting Belgiƫ, na enkele kilometers zijn we de grens over en rijden we richting Doornik waar we op de Markt op een terras genieten van een tasje koffie. Hier nemen we afscheid van onze reisgezellen, Jaak en Els. Nog een uurtje rijden en we zijn thuis. Via Ath, Edingen rijden we binnendoor naar Gooik, Ternat (waar we al in de file staan), op zo onze thuishaven Asse binnen te rijden. Tegen 16u rijden we op oprit op, en de 2 poezebeesten kijken tevreden, de baasjes zijn eindelijk terug thuis.
Wij zijn blij dat we weer een prachtige reis achter de rug hebben, nieuwe vrienden hebben gemaakt, en zeker dat iedereen veilig en wel thuis is geraakt! We kijken nu al uit naar de volgende reis!