Dingle

Bij het ontwaken valt de regen weer goed uit de hemel. Aangezien het vandaag een korte rit is, genieten we wat langer van het ontbijt: worstjes, spek, witte bonen in tomatensaus en black pudding, heerlijk, maar niet goed voor onze buikomtrek. Het was de goede beslissing om te wachten, want als we vertrekken om 10u is de hemel weer helemaal opgeklaard. Dit was de eerste goede beslissing van de dag ! Vandaag rijden we naar Dingle. Dingle is een schiereiland, het is veel groener en zachter dan zijn buur Ring of Kerry. Het is een bolwerk van Gaelische cultuur. 

Onderweg naar Dingle genieten we langs de ene kant van de ruige bergen, en langs de andere kant van de mooie blauwe zee. In Inch houden we onze eerste stop. Hier is een baai met een prachtig zandstrand en mooie golven, ideaal voor surfers. Hier drinken we een koffie en snabbelen we op een “cookie”. Als we weer aanzetten, genieten we van de prachtige vergezichten over de baaien. Juist voor de middag komen we aan in Dingle Town. In het Gaelisch betekent dit : uitnodiging tot een wandeling langs de haven met zicht op het bonte decor van de vele pubs, goede visrestaurants en kunstenaarswinkeltjes. Hier kopen we de nodige ingrediënten voor onze picknick, ah ja, het is mooi weer dus we picknicken. Kristof had het goede idee om hier een fles Dingle Whiskey, een plaatselijke whiskey,  te kopen, deze vind je niet in België, dus de moeite waard om deze mee te nemen naar huis. Na onze inkopen, gaan we op zoek naar een leuk plaatsje om te eten, en Luc heeft het goede idee, dit is dus het derde goede idee van de dag, om via een klein wegeltje te rijden naar de kust. We zijn al slibbend op het strand toegeschoven, gelukkig heeft niemand ons zien knoeien en heeft niemand zijn moto op zijn zij gelegd. Tijdens onze picknick, aan een tafel die we hebben geleend van vriendelijke locals, krijgen we het gezelschap van een mooie zeemeeuw, een pier die Brenda niet kan trekken, en een paar mooie oesterpikkers, een soort zeevogel. We zitten dus in goed gezelschap! We genieten van de plaatselijke specialiteiten onder een stralende zon. We ploeteren met de moto door het zeewier en de algen en we zijn weer vertrokken. 

Na onze middagstop rijden we langs de kust verder, en we genieten van de prachtige vergezichten. Het is hier adembenemend mooi. Het fototoestel maakt hier overuren. Van het ene moment op het andere, begint het te regenen, en we besluiten een koffiestop te houden in een hotelletje, waar volgens Jaak en Kristof een mooie Ierse vrouw heeft gezegd dat er binnen “hete” koffie verkregen kon worden. Dus wij naar binnen. De koffie was lekker en heet, en de mensen waren hier zeer vriendelijk. Ze vragen direct of we een vodka of whisky willen bij onze koffie. Ze kennen ons toch overal he 🤗. 

Na onze koffiestop rijden we verder, onder een blauwe hemel, het is inmiddels gestopt met regenen richting Brandon. We zijn precies weer op de maan, van het groene landschap zijn we overgegaan naar een stenig landschap. Het is wel mooi om te aanschouwen. Van hieruit gaat het naar de Connor Pass. Als we boven zijn, we zitten op 410 m hoogte, hebben we een prachtig uitzicht over de vallei. Ook hier worden we nodige kiekjes gemaakt. Bij de afdaling moeten we hard in de remmen gaan voor een overlopend schaap, en even later, hoe raar het ook mag klinken, gaan de hemelsluizen weer helemaal open. En plots is de zon er terug, en krijgen we een prachtige regenboog te zien! 

Iets voor de zessen komen we het hotel binnen, en na een verkwikkende douche, genieten we in de bar van een aperitiefje, om daarna alweer onze benen onder tafel te schuiven voor het veel te lekkere avondmaal. Ook alweer voorzien van de nodige wijnen. Inderdaad, als we terug thuis zijn, gaan we serieuze afkick verschijnselen vertonen. We vertoeven nog even in de bar, om de nodige medicamenten te nemen voor de zieken, en besluiten om wat vroeger dan anders gaan te slapen zodat we morgen vroeger kunnen ontbijten en dus ook vroeger vertrekken. Polleke heeft gezegd dat we beter wat vroeger vertrekken aangezien ze morgen niet al te best weer hebben voorspeld. Maar wij zijn al tevreden met “af en toe een bui”. We zien wel morgen, tijd om naar bed te gaan, en niet om te “je weet wel wat”, maar om te slapen!