Nadat we tijdens het ontbijt ons weer eens goed hebben laten gaan, zijn we klaar voor de aanvang van de rit. Vandaag rijden we richting Cortina d’Ampezzo. En ook nu weer is het bochten, bochten en nog eens bochten. We krijgen er niet genoeg van. We rijden langs kronkelende bergriviertjes, watervalletjes, prachtige vergezichten, en dorpjes die weggerukt zijn van een ansichtkaart. Het hoogtepunt van de voormiddag was de Colle S. Lucia. Amai, wat een uitzicht dat we hier hebben, oh zo mooi, overal de rozig grijze bergtoppen van de Dolomieten. We blijven maar foto’s nemen. Het is adembenemend, hier moeten jullie thuisblijvers zeker eens naartoe, met of zonder moto !
Daarna rijden we richting Cortina d’Ampezzo, een prachtig stadje met een mooi plein, overal bloemen, en wegenwerken. Deze streek is ideaal voor wintersporters en bergwandelaars. In 1956 werden hier de Olympische Winterspelen georganiseerd. Hier verliezen we zeker een half uur met rondjes rijden alvorens we uit de stad geraken. Een vriendelijke Italiaanse dame legt uit, in het Italiaans wel te verstaan, hoe we moeten rijden, en wonder boven wonder is het ons gelukt om hier weg te raken. Tegen de middag komen we aan in Misurina, waar we picknicken aan het Lago di Misurina. We eten met zicht op het meer en op de achtergrond de Dolomieten. Wat moet een mens nog meer hebben? We zitten nog niet goed neer aan de picknicktafel als we worden omsingeld door een bende “kwakskes”, die maar al te graag onze broodkruimels komen oppikken. Ondertussen is het bewolkt geworden en de temperatuur gedaald tot 15 graden, maar we houden de moed erin.
Na de middagpauze nemen we de Passo Tre Croci, ook weer de moeite waard, en onder andere ook nog de Passo di Falzarego. We genieten van de mooie vergezichten. Ondertussen is de temperatuur gezakt naar 11 graden, en valt er af en toe een regendruppel. Maar al bij al valt het goed mee. Bij aankomst in het hotel warmen we ons op bij een lekkere prosecco, en een hete douche, zo zijn we helemaal klaar voor de groepsfoto, waar we allemaal onze rode t-shirt moeten aandoen. Na de groepsfoto krijgen we nog een leuke verassing, een mooi hoed als aandenken, de foto volgt later wel, en gaan we aan tafel voor een typisch Italiaanse avond met traditioneel eten. Heel lekker, amai, we genieten van de salami, hespen, spek, worstjes, en nog zo veel meer. We sluiten de avond af met een optreden in de bar van een lokaal bandje, frisse mannen, maar ze spelen wel goede muziek. Het feest gaat door tot in de vroege uurtjes, gelukkig is het morgen rustdag.