Vanmorgen vroeg vertrokken zonder ontbijt; we gaan in het stadje bij een plaatselijke bakker genieten van heerlijk vers gebakken croissants. Nom, Nom.
We passeren talrijke kleine dorpjes, met als hoogtepunt Cordes sur Ciel, van hieruit heb je een mooi overzicht van de omgeving. We rijden ondertussen ook weer tussen de wijngaarden met bekende en minder bekende domeinnamen, en dorpjes zoals Mauriac en Gaillac. De wegen kronkelen zich naar het zuiden, en het bochtenwerk kan beginnen. Plots schiet er een everzwijn de weg over, en ik ben te laat voor de foto van het verschieten. We rijden door een dorpje met de naam St Anatole, en dat doet me denken aan het stripverhaal Jommeke, waar Anatool de slechterik speelt. We rijden eveneens langs velden vol zonnebloemen die helaas niet meer in bloei staan; we komen zeker eens terug als deze in volle bloei staan, dit moet zeker de moeite zijn. Ondertussen zitten we al in Lavaur, rond Toulouse. We gaan niet door Toulouse rijden, maar eromheen. We rijden de Midi-Pyrennee binnen en gaan picknicken in Calmont. Van daar hebben we een panoramisch zicht over de ganse omgeving, met zicht op de echte Pyreneen. We zitten op 80 kilometer van Andorra in vogelvlucht weliswaar.
Na de middagstop rijden we richting Andorra, met stadjes als Pamiers en Foix. Nu beginnen de echte bergen, en er zijn ook veel meer motards op de baan. Het laatste dorpje dat we doorrijden is Ax les Thermes. De bergen zien er zachter uit dan de Alpen, zijn minder ruig, meer groen. We naderen Andorra, vanuit Frankrijk is er maar 1 weg naar Andorra, en dat is via de Pas de la Casa, we zitten op 2085 meter, en het zicht is adembenemend. We rijden op een gegeven moment tussen de wolken, we zien niks, en als we de berg over zijn, is het terug volop zonneschijn.
Rond 16u komen we aan in het hotel: Nordic Hotel, we zitten in El Tarter, het is een mooi hotel met de nodige luxe. We worden hartelijk onthaald door den Bosse en de Rosse en krijgen de nodige uitleg voor het verdere verloop van de reis. We zien enkele bekende gezichten, maar vooral veel onbekende mensen. Na een aperitiefje van het huis, een lekkere sangria, gaan we aan tafel waar we genieten van een heerlijk buffet met plaatselijke specialiteiten.
Ons buikje zit vol, we gaan slapen zodat we morgen fris van start kunnen gaan!