Tongue – Inverness

Na een stevig ontbijt, en afscheid van onze lieve oudjes, starten we de motoren. We gaan vroeg op weg aangezien we vandaag veel kilometers moeten rijden. We gaan vandaag namelijk tot het noordelijkste punt van het “mainland”.

Het landschap is stilaan aan het veranderen, van groen naar eerder dor, en we zeggen onder ons dat het eigenlijk best wel eens zou mogen regenen 😅. Onze eerste stop is Thurso, een tof stadje, waar we genieten van een warme drank en een plaatselijk pateeke! Aangezien we richting noorden gaan, wordt het duidelijk frisser. Eens we opgewarmd zijn, rijden we verder, en we komen een aantal torentjes en kasteeltjes tegen. We stoppen bij de de Castle of Mey, een mooi gerestaureerd kasteel, waar de queen mom graag haar vakanties doorbracht. 

Van daar rijden we naar 1 van de hoogtepunten van de reis, namelijk John O’Groats, het meest noordelijke punt van Schotland. Willy en Danielle waren 2 jaar geleden in Land’s End geweest, het meest zuidelijke punt van Engeland. Daar aangekomen worden de nodige foto’s genomen. Plots komt er een ouder koppel op ons af, ze komen van Glasgow en willen absoluut een foto maken van ons vieren met de twee moto’s. De man waagt er zich zelfs aan om op de moto van de Willy te klauteren; dat was ook een foto waard 😉 Het waren lieve mensen.

  Van daar rijden we dan verder langs de kustlijn, waar we nog even stoppen in Laidhay Croft voor een soepje bij de zotste madammen van Schotland! En dan gaan we richting Inverness, eigenlijk een saaie baan, waar er niet veel te zien valt, en het verkeer ook toeneemt omdat we een stad naderen. Aangekomen in Inverness, gaan we op zoek naar de guesthouse voor de komende 3 dagen, Dunhallin House. We worden er vriendelijk begroet door Margarite, en voelen er ons direct thuis. Morgen trekken we de stad in, en kunnen de moto’s effe rusten, zij hebben wel een rustdag verdiend.